کانون گردشگران جوان ایران سفر مسولانه و ارزان قیمت
گزارش آبشار لاتون
در 22 فروردین 1387 تصمیم گرفتیم از آبشار لاتون بازدید کنیم.
این آبشار در شهرستان آستارا و بخش لوندویل قرار دارد. از آستارا وارد جاده آستارا به هشتپر می شویم و پس از 13 کیلومتر به روستای لوندویل میرسیم .
جاده فرعی را که از میان روستا به سمت غرب ادامه یافته را دنبال می کنیم و پس از عبور از چند روستا و در انتهای جاده( پس از 10 کیلومتر) به روستای” کوته کومه” می رسیم. برای اقامت در روستا می توان از خانه های روستایی یا مجموعه توریستی که چند اتاق جهت اجاره دارد استفاده کرد.این چند اتاق کوچک که هر کدام حدود 15 متر مربع وسعت دارد فاقد هر گونه امکانات رفاهی است و تنها در مواقع سرد سال بخاری نفتی آن به همت مسوول آن ممکن است روشن شود.هر اتاق یک بالکن مشترک با اتاق مجاور دارد.برای شب خوابی باید از کیسه خواب شخصی استفاده کرد.توالت و دستشویی نه چندان تمیزی در خارج از این مجموعه وجود دارد.بابت هر شب با توجه به شلوغی منطقه از 12000 تا 15000 تومان اجاره داده می شود آب گرم کوته کومه هم در مجاورت این مجموعه قرار دارد.این مجموعه آب درمانی دارای سه دستگاه دوش و یک استخر آب گرم است که برای یک آب تنی مختصر از هر نفر 1000 تا 1500 تومان گرفته می شود. اگر ماشین شخصی داشته باشید بابت پارکینگ نیز لز شما مبلغی توافقی از 1000 تا 1500 تومان دریافت می شود.متاسفانه هیچ نظارت درستی بر این سیستم صورت نمی گیرد و گردشگر را در بدو ورود به روستا تا حد امکان تیغ می زنند.
صبح، بعد از تحویل دادن اتاق از عرض رودخانه عبور کردیم و پس از گذر از میان چند خانه که در روبروی روستا قرار دارند وارد جاده ای خاکی و باریک شدیم.در انتهای روستا مدرسه ای پیش ساخته با سه کلاس دیده می شود که این شکل از مدرسه را من در جای دیگری از ایران ندیده ام ولی به نظر می رسد با توجه به ظاهر آن تامین گرمایش و سرمایش آن راحت باشد.
جاده خاکی از میان جنگل عبور می کند. پس از 3750 متر پیاده روی ساده به چند خانه و یک حسینیه می رسیم.به این محل” آسیاشوان” گفته می شود.کلبه ای چوبی در اینجا وجود دارد که بر سر در آن نوشته شده:”قهوه خانه نورمحمد”.نور محمد مردی گشاده رو و به گفته خودش شصت و چند ساله است . او میگوید که اجداد اش از 500 سال قبل در این منطقه زندگی می کرده اند.با چای خوش طعمی از ما پذیرایی می کند دو نفر دیگر هم بر روی نیمکت دیگری نشسته اند و مشغول خوردن نیمرو و املت هستند.نیمکت ها و میز جلو آن به نظر قدیمی می آیند.نورمحمد می گوید که بیش از 30 سال قبل این نیمکتها و میزها از چوب همین جنگل و به دست نجار در همینجا ساخته شده است.
از نور محمد انتهای مسیر را می پرسیم و او با اشتیاق تعریف می کند که در روزگار قدیم تا اردبیل را از این منطقه پیاده می رفتند. از اردبیل و پس از گذر ازروستاهای نیار،آبی بیگلو، محمودآباد،بریس، گرمه چشمه،نیارق و سوها به منطقه اسب ناز و بعد از عبور از قلعه به بالای آبشار می رسیم.او میگوید مدتهاست از این راه عبور نکرده چرا که مسیر آسفالته آستارا به اردبیل بسیار راحت تر است و از طرف دیگر به علت نارسایی قلبی توان کافی را ندارد.او همچنین مسیر دیگری را که از منطقه عبور لوله گاز می گذرد ،برای پیاده روی به سمت اردبیل پیشنهاد می کند.نور محمد می گوید که روزگاری در این محل عده ای زندگی می کردند و حسینیه و مدرسه داشتند که به تدریج خالی از سکنه شده.نام آن را آسیاشوان گذاشته اند چرا که آسیا به معنی آسیاب و شوان در زبان تالشی به مفهوم کنار رودخانه است.
ما مسیر را ادامه دادیم وحدود 800 متر بعد به قهوه خانه ای دیگر رسیدیم که محل خوبی برای اتراق کردن و صبحانه خوردن است.چند متر بعد از این کافه دوراهی اصلی آبشار وجود دارد که باید راه سمت راست را انتخاب کرد. متاسفانه ما به اشتباه وارد راه سمت چپ شدیم و پس از 3 کیلومتر گذر از شیبها و صخره ها تصمیم به بازگشت گرفتیم و پس از یافتن مسیر درست به سمت آبشار حرکت کردیم.
چند سربالایی در ابتدای مسیر حسابی نفس ما را گرفت .
در قسمتهایی از مسیر به راحتی می توان آبشار،قلعه لاتون و قله اسپیناس را دید.ما پس از سوار شدن بر یال اصلی به چند کلبه با چشمه ای در کنار آن رسیدیم که به” خلف سو” شهرت دارد.از دو راهی تا اینجا 1500 متر فاصله است.از خلف سو تا کنار آبشار حدود 1300 متر فاصله است.جمعا از روستای کوته کومه تا پای آبشار حدود 7500 متر پیاده روی داریم که در طی آن حدود 750 متر ارتفاع زیاد می کنیم .این مسافت را حدودا سه ساعته طی می توان طی کرد.
وقتی به نزدیک آبشار رسیدیم از جمعیت زیادی که در آنجا جمع شده بودند تعجب کردیم از طرفی وجود این همه علاقه مند به طبیعت مایه خوشوقتی است و از طرف دیگر نبود فرهنگ زیست محیطی در میان این خیل عظیم بسیار ناراحت کننده است.گاهی با خودم فکر می کنم که آیا معرفی نواحی بکر و دست نخورده این مملکت کار درستی است؟یا ما نیاز داریم که برای هزارمین بار و باز هم هزار بار بیشتر با طبیعت دوستان صحبت کنیم و فرهنگ درست لذت بردن از طبیعت را به آنها یاد دهیم. به راستی چقدر فرصت باقی است!؟.با کمال تاسف بسیاری از به ظاهرکوهنوردان(با مشاهد کوله پشتی و کفش کوه و برخی لباسهای متحدالشکل که نام تیم کوهنوردی…..روی آن درج شده بود)را دیدم که علی رغم جمع آوری قوطی های کنسرو و ظروف پلاستیکی، ولی آشغال میوه و نان و ته مانده غذای خود را در طبیعت رها کردند و دلیلشان هم بازگشت این مواد به طبیعت بود.اما به راستی تصور کرده اند که تجمع این همه زباله چه منظره نازیبایی را در جلو چشم ما ایجاد می کند؟! باید به ایشان آموزش طبیعت گردی به شکلی علمی داده شود تا بدانند حتی رها سازی یک پرتقال گندیده ممکن است سبب ورود انواعی از قارچهای غیر بومی به آن منطقه شود که چه بسا در مدت زمان طولانی آسیبی جدی به آن اکوسیستم وارد کند.
آبشار لاتون حدود50 تا 60 متر ارتفاع دارد.حجم آب آن در فصول مختل سال متفاوت است ولی در تمام فصول آب دارد.آب این آبشار در نهایت به رودخانه لوندویل می پیوندد که در آخر وارد دریای خزر می شود.
عمده درختان این منطقه که جزء جنگلهای هیرکانی طبقه بندی می شوند شامل:بلوط،ممرز،آلوچه،زالزالک وحشی،سیب، ازگیل(کونوس)،افرا،انجیر،ال، لیلکی و گردو است.
| نام محل | ارتفاع از سطح دریا | فاصله از محل قبلی | مختصات جغرافیایی |
| کوته کومه | 74 | – | N:38º 18′ 22.1″
E:48º 46′ 57.8″ |
| آسیا شوان | 350 | 3750 | N:38º 18′ 23.6″
E:48º 44’56.3″ |
| دوراهی | 409 | 780 | N:38º 18′ 18.6″
E:48º 44′ 35.1″ |
| خلف سو | 747 | 1500 | N:38º 19′ 06.0″
E:48º 44′ 21.6″ |
| آبشار لاتون | 846 | 1320 | N:38º 19′ 16.1″
E:48º 43′ 43.6″ |
افشین ایران پور
کانون گردشگران جوان ایران
