خانه / میراث جهانی / مجموعه تاریخی قصر دیوکلتیان

مجموعه تاریخی قصر دیوکلتیان

Historical Complex of Split with the Palace of Diocletian

مجموعه تاریخی قصر دیوکلتیان

کرواسی/1979

توضیح مختصر:

خرابه های قصر دیوکلتیان که بین اواخر قرن سوم  و اوایل قرن چهارم  بعد از میلاد ساخته شده اند ، در سراسر شهر به خوبی  دیده می شوند .

کلیسای جامع به جای مانده ای از قرون وسطی نیز وجود دارد که با استفاده مجدد از سنگ مقبره های باستانی ساخته شده است .

کلیساهایی به سبک قرون دوازده و سیزدهم ، استحکاماتی به سبک قرون  وسطایی ، قصرهای گوتیک به سبک قرون پانزدهم  و سایر قصرهای دیگری  که به سبک رنسانس و باروک هستند ، بقیه مناطق حفاظت شده را تشکیل می دهند.

diocletian palace1

==================================================

توضیحات بیشتر:

ارزش بس فراتر از اهمیت مکانی این بنای  تاریخی به دلیل حفظ  بافت اصیل و قدیمی در ساختمان هایی است  که  دوران موفقیت آمیز تاریخی شان را با شروع دوران رومی ها  داشته اند.  خرابه های به جای مانده  از این کاخ  را  که بین اواخر قرن سوم و اوایل قرن چهارم بعد از میلاد ساخته شده اند ، در سراسر شهر می توان یافت.

گفته می شود که امپراطور روم  دیوکلتیان ، آخرین سال های دوران حکمرانی اش را در کاخی بسیار عظیم که نزدیک به شهر زادگاهش آسپالتوس در دالتیما ساخته بود ؛ به سر برده است .

diocletianmausoleum

این کاخ نشانگر نمونه ای بسیار ارزشمند از معماری رومی در سواحل شرقی دریای آدریاتیک محسوب می شود.شکل و ترتیب ساختمان ها در داخل کاخ نشان دهنده سبک انتقالی ویلای امپراتوری ، شهر یونانی و اردوگاه رومی می باشد. در سمت شرقی قصر دروازه نقره ای یا ” پورتا آرگنتا ” و در مقابل ،   کلیسای سنت دومینیک به چشم می خورد که بین سالهای 1932 تا 1934 بازسازی شده است. این دروازه دسترسی به خلوتگاه پادشاه تومیسلاو ، و  مرکز هواخوری قصر را امکان پذیر می ساخته است.طول و اطراف این دروازه با یک ردیف ستون قوس دار احاطه شده که این ستون ها در بخش غربی  خانه هایی به سبک رنسانس و گوتیک ایجاد کرده اند . این دروازه در بخش جنوبی با چهار ستون ، شیروانی اطراف ایوان را مسدود می کند.

آرامگاه دیوکلتیان که  امروزه به کلیسای جامع سنت دومیاس و سنت مری اختصاص داده شده است ، در بخش شرقی  ردیف ستون های اطراف ایوان قرار دارد.  این آرامگاه تقریبا شکل هشت ضلعی اش را حفظ کرده و توسط 22 ستون که سقف بر آنها استوار است ، احاطه شده است . فضای داخلی،  گرد و با دو ردیف ستون به سبک قرنتیان که برگرفته از نام یکی از شهرهای باستانی یونان است با حاشیه ای تزیین و آراسته شده و دارای سقفی  گنبدی شکل مزین  به موزاییک می باشد.

دروازه های چوبی دیوارها و همچنین  منبر سنگی به  جای مانده از قرن سیزدهم نشانگر قدیمی ترین بناهای تاریخی از کلیسای جامع هستند . محل خاص سرایندگان ساخته شده در قرن هجدهم  با صندلی هایی به سبک رومی قرن سیزدهم که با تصاویری از مریم مقدس، قدیسین و اهدا کنندگان آراسته شده اند ، نیز وجود دارد.

در مقابل این مقبره معبد کوچکی به چشم می خورد که گویی به ژوپیتر اختصاص داده شده و در اوایل قرون وسطی به محل غسل تعمید تبدیل شده بود . البته تنها بخش بسته به جای مانده معبد که  ” سلا ” نام دیگر آن است ، با دری بسیار زیبا و آراسته تزیین شده که فضای داخلی آن با طاق ضربی مسقف شده است.

محل عبور و تردد خیابان های دیوکلتیان از پری استیل به سمت شمال  واقع در پورتا آرگنتا  یا دروازه طلایی و کاخ آگوبیا که به سبک گوتیک بنا شده  و دارای  محوطه ای داخلی به سمت چپ می باشد.

از سمت راست خیابان پاپالیسوا ؛ کاخ پاپالیک به جای مانده از قرن پانزدهم وجود دارد که که مهم ترین نمونه معماری سبک گوتیک در اسپیلت  محسوب می شود.

خیابان کرسیمیر منتهی به پری استیل ؛ به سمت پورتا فرا یا  دروازه آهنین در بخش غربی می باشد و در سمت راست آن  کاخ سین درو زیباترین اثر قرن هفدهم معماری باروک در اسپیلت می باشد  ، قرار دارد.

کمی جلوتر از دروازه آهنین  میدان  نارودنی ترگ  یا  پیاکا که مرکز تجمع قرون وسطایی ها بوده ، وجود دارد که  امروزه فعال ترین بخش میدان شهر مدرن می باشد.

از سری خانه هایی هم به سبک گوتیک که قبلا جهت مسدود کردن انتهای شمالی میدان مورد استفاده قرار می گرفتند ، تنها  سالن شهر از سال 1443 با  ایوان سرپوشیده در طبقه همکف به جای مانده  است. البته باید افزود که در اوایل قرون وسطی ، شهر در کنار کاخ ها  ، بنا می شد و بنای ساختمان ها  از دوران موفقیت آمیز بازرگانی و تجاری قرون سیزدهم و چهاردهم نیز تاثیر گرفته اند. شهر تا فراسوی کاخ  گسترده شده بود و مرکز جدیدی در کنار دیواره های غربی کاخ به وجود آورده  بود که در قرن چهاردهم همانند برج و سنگری مستحکم برای شهر و در قرن هفدهم سیستم دفاعی نوین با استحکامات ، محسوب می گشت.

الهام اخوان

Share

نظر بدهید

آدرس ایمیلتان منتشر نمیشودگزینه های الزامی ستاره دار شده اند *

*

برو بالا !