گزارش سفر به سرزمین موسیقی- اتریش
اتریش کشوری در اروپا مرکزی است که از شمال با آلمان و جمهوری چک، از شرق با اسلوواکی و مجارستان، از جنوب با ایتالیا و اسلوونی و از غرب با سوئیس و لیختنشتاین هممرز است.
ما سفری کوتاه را برای بازدید از دیدنیهای اتریش در چهار روز ترتیب دادیم.
طبق معمول تمام گزارش سفرهایم، ابتدا خلاصه ای از تاریخ کشور اتریش از ویکیپدیا فارسی برایتان انتخاب کرده ام:
“تاریخ
پیش از سدههای میانه، رومیان، اتریش کنونی را نوریکوم مینامیدند. نام اتریش از دوره شارلمانی باقیماند. اتریش تا سالیان درازی هویت سیاسی مستقلی نداشت و در سدههای میانه بخشی از شاهنشاهی روم به شمار میآمد.
در پایان سدهٔ ۱۳ رودلف هابسبورگ بر اتریش کنونی چیره شد و دودمان هابسبورگ از آن پس تا سده بیستم میلادی بر اتریش فرمان راندند. پس از فروپاشی امپراتوری مقدس روم در سال ۱۸۰۶، امپراتوری اتریش تشکیل شد. در ۱۸۶۷ امپراتوری دوگانه اتریش-مجارستان شکل گرفت که بعد از شکست دولتهای محور در جنگ اول جهانی به چند بخش تقسیم شد.
در ۱۹۳۳ انگلبرت دولفوس حکومتی با گرایشهای فاشیستی برپا کرد. در ۱۹۳۸ هیتلر کشور اتریش را به آلمان منضم کرد. بعد از پایان جنگ دوم جهانی اتریش به اشغال متفقین درآمد.
سیاست
اتریش بعد از اتمام جنگ جهانی دوم تاکنون یک جمهوری فدرال است. صدر اعظم و رئیس جمهور این کشور توسط مردم انتخاب میشود.
جمعیت:
جمعیت این کشور در سال ۲۰۰۷ میلادی ۸٫۳۱۵٫۰۰۰ نفر گزارش شد.
جغرافیا:
کشور اتریش با مساحت ۸۳٬۸۵۵ کیلومتر مربع تقریباً هماندازه امارات است و از ۹ ایالت تشکیل یافتهاست. حدود ۶۰٪ این کشور را رشته کوههای آلپ شرقی شامل میشوند“
گزارش سفر:
روز اول پنجم آگوست 2016، 15 تیر 1395:
ما سفر خود را در تاریخ 15 تا 18 تیرماه 1395 از دبی آغاز کردیم و با پرواز خطوط هوایی قطری ابتدا با سفری یکساعته به فرودگاه دوحه رسیدیم و پس از 6 ساعت توقف به سمت وین به راه افتادیم. قطر با گشایش فرودگاه جدید سعی کرده موقعیت منطقه ای خود را بهبود بخشد. فرودگاه جدید دارای پنج ترمینال بزرگ است. پس از پروازی 4 ساعته به وین رسیدیم.
فرودگاه وین کاملا فرودگاه معمولی است و به سرعت کارهای چک کردن ویزا و پاسپورت و تحویل بار انجام می شود. در داخل ترمینال فرودگاه شما می توانید سیم کارت تلفن همراه را که یک گیگابایت اینترنت هم شامل آن است با پرداخت 20 یورو تهیه کنید. ما برای این سفر از قبل یک اتومبیل استیشن رزرو کرده بودیم که بابت 4 روز 262 یورو پرداختیم.
طبق برنامه بلافاصله به سمت شهر سالزبورگ حرکت کردیم. مسیر حرکت را با توجه به زمان مناسبی که در اختیار داشتیم طوری انتخاب کردیم تا چند منطقه مهم را نیز ببینیم. کرانه های رود دانوب همواره از مکانهای دیدنی است اما حدفاصل روستای Krems تا شهر کوچک Melk جلوه ای خاص دارد که به دره Wachau معروف است و در لیست میراث جهانی ثبت شده است. http://whc.unesco.org/en/list/970/video
ما از فرودگاه تا روستای Krems که حدود 100 کیلومتر است را تقریبا یکساعت و ربع طی کردیم. از این روستا تا انتهای دره Wachau که شهر Melk قرار دارد مسیر بسیار زیبا و در کنار رود دانوب است. قایق های تفریحی و همچنین کشتی های کروز مخصوص رود دانوب که کم ارتفاع و دراز هستند را به وفور در رود دانوب مشاهده می کنیم که از در حال تردد هستند. مسیرهای دوچرخه سواری کنار جاده محل جولان دوچرخه سواران است. باغهای میوه علاوه بر تاکستانهای انگور در کنار رود به وفور به چشم می خورند و در فصلی که ما سفر کرده ایم در کنار جاده میوه های تازه از قبیل زردآلو و گیلاس به فروش می رسند که بسیار لذیذ هستند. زردآلو این منطقه بسیار معروف است و از آن در تهیه انواع و اقسام خوراکی ها از مارمالاد گرفته تا شیرینی پزی و ساخت لیکور استفاده می کنند.
دره Wachau حدود 40 کیلومتر طول دارد و حتما برای لذت بردن از این مسیر به یکساعت زمان نیاز است. روستاهای متعددی در دو سوی دانوب وجود دارند که در برخی از آنها و حتی در روی برخی کوههای مشرف به رود، صومعه ها و قلعه هایی ساخته شده است. که در صورت فرصت کافی بازدید از آنها خالی از لطف نخواهد بود. با ورود به Melk شاید بزرگترین و مجلل ترین بنای آن بیشتر به چشم بیاید. Melk Abbey بر روی تپه ای مشرف به شهر و رود دانوب قرار دارد.
این بنا به سبک باروک در سال 1089 ساخته شده و بعدا به راهب های بندیکت واگذار شده است. این بنا یکبار در سال 1702 دچار آتش سوزی بزرگی شد که منجر به تعمیرات اساسی شد که بیش از سی و پنج سال طول کشید. در ساخت این بنا که بیش از 500 اتاق دارد بیش از 9 میلیون آجر بکار رفته است. در حال حاضر بازدید از همه اتاقها ممکن نیست. قیمت بلیط 11 یورو و زمان بازدید از 9:30 تا 17:00 است.
باغ گیاهشناسی زیبایی نیز در مجاورت این بنا قرار دارد که بازدید از آن حدود یکساعت زمان نیاز دارد و ورودیه آن 4 یورو است. این باغ به باغ بهشت معروف است و برخی درختان آن بیش از 250 سال سن دارند. شما تا ساعت 18:00 می توانید از آن دیدن کنید. علاوه بر این بنا، گشت و گذار در کوچه های سنگی Melk خالی از لطف نیست و حتما توصیه می شود. http://www.stiftmelk.at/englisch/
https://www.youtube.com/watch?v=3wzjkLjQogc
مقصد بعدی ما شهر بزرگ Linz است که 100 کیلومتر از Melk فاصله دارد ولی با توجه به جاده اتوبانی و خوب حدود یکساعته طی می شود. شهر Linz شهری دانشجویی است که تعداد زیادی دانشجوی ایرانی هم در آنجا تحصیل و زندگی می کنند. این شهر با 200 هزار نفر جمعیت سومین شهر بزرگ اتریش است که در کنار رود دانوب قرار دارد. جالب است بدانید که هیتلر در این شهر به دبیرستان می رفته است.
میدان مرکزی شهر به نام Hauptplatz نام دارد و با توجه به تعداد زیاد رستورانها و فروشگاههای اطراف آن مرکز تجمع توریستهاست. در بافت قدیمی شهر باید قدم زد و ساعتی را گذراند.
کلیسا جامع شهر بسیار عظیم است و برج کلیسا بیش از 130 متر ارتفاع دارد. متاسفانه ما بعد از ساعت 18:00 به کلیسا رسیدیم که تعطیل بود.
هوا کاملا تاریک شده بود که به سمت مقصد نهایی که شهر سالزبورگ بود، حرکت کردیم. هتلی که رزرو کرده بودیم خارج از شهر سالزبورگ قرار داشت.حدود دو ساعت طول کشید تا پس از طی 140 کیلومتر به هتل رستوران Neuwirt در روستای Eugendorf رسیدیم. هتلی با اتاقهای بزرگ و بسیار تمیز با کادر پذیرایی خوب. آرامش و سکوت این هتل مثال زدنی است. برای بچه ها هم زمین بازی وجود دارد و مشکلی هم برای پارکینگ وجود ندارد. ما برای دو شب اقامت در این هتل 244 یورو پرداختیم.
قیمت غذا در اتریش نسبتا مناسب است. یعنی برای یک وعده غذا کامل حدود 10 تا 15 یورو باید پرداخت کرد.
روز دوم، 16 تیر:
صبح بعد از صرف صبحانه ای مفصل به سمت سالزبورگ حرکت کردیم، تا سالزبورگ 12 کیلومتر یعنی 15 دقیقه مسافت است. شهر سالزبورگ شهری بسیار زیبا در کنار رودخانه زالدساخ است که جزء میراث جهانی است. شاید بیشترین شهرت شهر به سبب محل تولد موزیسین مشهور، موتسارت است.
سالزبورگ امروزی 150 هزار نفر جمعیت دارد و چهارمین شهر پرجمعیت اتریش است. اتومبیل را در پارکینگ عمومی پارک کردیم و راهی مرکز شهر شدیم. خیابان Getreidegasse خیابان قدیمی شهر است که مرکز خرید نیز می باشد. ورود اتومبیل به این خیابان ممنوع است تابلو فروشگاهها به صورت فرفورژه با علائم فانتزی و بسیار جالب است.
خانه ای که موتسارت در آن متولد شده در این خیابان قرار دارد. این خانه چهارطبقه و زردرنگ اکنون به موزه تبدیل شده است و ورودیه آن 10 یورو است. برای بازدید از این موزه حداقل یکساعت زمان نیاز است.
در انتهای خیابان میدان موتسارت با مجسمه موتسارت قرار دارد. کلیسا جامع نیز در همینجا قرار دارد.
قلعه سالزبورگ بر روی صخره مشرف به شهر قرار دارد و برای رسیدن به بالای آن می توان از قطار کابلی استفاده کرد که با شیب زیادی مسافران را به قلعه می رساند. قیمت بلیط این وسیله نقلیه 11 یورو است. قلعه بسیار بزرگ است و داخل آن تعدادی رستوران قرار دارد. قسمتی از قلعه هم با وسایل قدیمی که دارد به شکل موزه درآمده است. نمای شهر از فراز قلعه بسیار شگفت انگیز است. برای بازدید از این مجموعه 2 ساعت زمان نیاز است. http://whc.unesco.org/en/list/784/video
بعد از صرف نهار به سمت دریاچه Hallstatt حرکت کردیم. این دریاچه و روستاهای مجاور آن در لیست میراث جهانی قرار دارند. از سالزبورگ با 90 کیلومتر رانندگی و صرف یکساعت و نیم می توانید به این منطقه که در کوههای آلپ قرار دارد رسید. منظره ای بی نظیر با آب و هوای آلپی. ویلاهای بسیار زیبایی در اطراف دریاچه وجود دارد. آب دریاچه بسیار شفاف و خنک است. مناطق مخصوصی جهت کمپینگ در نظر گرفته شده که امکانات اولیه ای هم دارند. در این منطقه تعدادی معدن نمک وجود دارد که درصورت فرصت کافی، بازدید از آنها خالی از لطف نیست. توصیه می کنم که حداقل دو ساعت برای لذت بردن از طبیعت در این منطقه اختصاص دهید. http://whc.unesco.org/en/list/806/video
مسیر برگشت را به سمت Eugendorf انتخاب کردیم در طول این مسیر 70 کیلومتری از کنار چندین دریاچه کوچک دیگر گذر کردیم. در روستاهای بسیار تمیز اطراف این دریاچه ها تعداد زیادی مهمانسرا احداث شده که اکثر مواقع سال از قبل رزرو شده اند.
روز سوم، 17 تیرماه:
صبح به سمت وین حرکت کردیم، در مسیر ابتدا برای بازدید از صومعه-کلیسا Kremsmünster رفتیم که حدودا 100 کیلومتر فاصله داشت. این کلیسا بسیار زیبا که قدمت آن را به سال 777 میدانند دارای تعداد بسیار زیادی اشیاء از جنس طلا است، جسد یکی از قدیسان قدیمی این کلیسا هم در درون تابوتی شیشه ای قرار دارد. مدرسه ای هم جهت تربیت کشیشها و راهبها دارد. بازدید از کلیسا رایگان است. و نیم ساعت زمان نیاز دارد. https://www.youtube.com/watch?v=jv3SGla898A
مسیر را به سمت وین ادامه دادیم. با وجود استفاده از اتوبان، مسیر 200 کیلومتری را حدودا دو ساعت و نیمه طی کردیم و یک راست به مهمترین مکان دیدنی وین یعنی کاخ شونبرون رفتیم. حدود ساعت دو بعد ازظهر بود که وارد محوطه کاخ شدیم. برای بازدید از این کاخ بسیار بزرگ چندین پکیج وجود دارد که اطلاعات دقیق آن را می توانید در لینک زیر ببینید. https://www.schoenbrunn.at/en/
ساعت بازدید از قسمتهای مختلف کاخ بسیار مختلف است و در برنامه ریزی سفر حتما باید این موضوع را مد نظر داشته باشید. ما با توجه به زمان محدودی که برای بازدید داشتیم، پکیج Classic Pass را به قیمت 24 یورو تهیه کردیم که با آن میشد بیشتر قسمتهای قصر را بازدید کرد. بر روی بلیطها ساعت ورود به داخل ساختمان اصلی قصر ذکر شده است که قبل از آن ورود ممکن نیست. در ایام شلوغ سال شاید از زمان خرید بلیط تا زمان اجازه ورود به ساختمان اصلی چندین ساعت زمان انتظار وجود داشته باشد که البته با توجه به بزرگی این مجموعه میشود از سایر قسمتها بازدید کرد و سپس در ساعت معین به ورودیه ساختمان مراجعه نمود. ما نیز با توجه به زمان نیم ساعته که در اختیار داشتیم ابتدا نهار مختصری خوردیم و سپس از ساختمان اصلی قصر که بنایی بسیار باشکوه است بازدید را شروع کردیم. به همراه بردن کوله پشتی و حتی کالسکه بچه به داخل قصر ممنوع است و باید وسایل خود را تحویل محل مخصوصی دهید و پس از بازگشت تحویل بگیرید.
کمی درباره کاخ شونبرون را از ویکیپدیا فارسی برای شما انتخاب کرده ام که در زیر می خوانید:
“ کاخ شونبرون (به آلمانی: Schloß Schönbrunn) به معنای «چشمه زیبا»، اقامتگاه تابستانی پادشاهان اتریش در وین پایتخت اتریش بودهاست و اکنون یکی از آثار مهم فرهنگی این کشور است که تا سال ۱۹۶۰ بنا شدهاست و اکنون جزو میراث جهانی یونسکو است. این کاخ بیش از ۱۴۰۰ اتاق دارد که به سبک روکوکو تزیین شدهاست و یکی از جاذبههای مهم توریستی در وین به شمار میآید. کاخها و باغها نشان دهنده سلیقهها، علایق و آرزوهای پادشاهان این کشور میباشد.
سبک روکوکو سبکی است که با رشد طبقه متوسط و بورژوای اروپا به وجود آمد و خاستگاه آن فرانسه بود. این سبک در ادامه باروک و در واقع به عنوان واکنشی علیه شکوه و جلال افراطی آن در کاخها پدید آمد. از نخستین نتایج آن ساختن خانههای شهری کوچک و راحت با تزئینات و ریزهکاری فراوان در فضاهای داخلی بود. هنر روکوکو باطراوت و مملو از سرزندگی است. در تزئینات آن از خطوط منحنی اشکال صدفی رنگهای صورتی آبی و سبز روشن به وفور استفاده میشود. در زمینه نقاشی شیوههای گوناگونی در این دوران پدید آمد. نقاشان به شیوههای فردی گرایش پیدا کردند و دست به آزمونهای تازهای زدند که به رومانتیسیسم منتهی شد.
قصر شونبرون در دوره باروک ساخته شده و در آن سالنی قرار دارد که به سالن ایرانی مشهور است و معماری آن به سبک معماری ایران است . همچنین شونبرون دارای یک گلخانه بسیار بزرگ و مجهز می باشد که در نوع خود بینظیر است و تنوع گیاهانی که در آن کاشته شده تا آنجا است که تا صد سال پیش در آنجا درخت انار میکاشتند .
در بنای این کاخ باغهای وجود دارد که به سبکهای مختلف طراحی و شکل داده شدهاست. همچنین قدیمیترین باغوحش موجود دنیا، در این باغ قرار دارد که در سال ۱۷۵۲ تاسیس شدهاست. داستان تاسیس این باغ وحش از این قرار است که ظاهرا برای یکی از دختران شاهانی که در این کاخ اقامت داشته، از طرف روسای کشورهای دیگر حیوان هدیه می اوردند و او از پدرش فضایی را برای نگهداری حیواناتش درخواست می کند که نهایتا به باغ وحش تبدیل می شود.”
قبل از ورود به داخل ساختمان اصلی، بر روی دیوارها تابلوهای بزرگی نصب شده که اطلاعات کاملی از تاریخ قصر و همچنین افرادی که در این قصر ساکن بوده اند در اختیار شما می گذارد. دودمان هابسبورگ شاید مهمترین ساکنان این قصر بودند که با تکمیل قصر در قرن 18 میلادی در آن ساکن شدند. از مشهورترین آنها می توان به ماریا ترزا اشاره کرد که شخصا در دکوراسیون داخلی قصر دخالت داشته است. همچنین در زمان فرانس جوزف و همسرش الیزابت این قصر رونق بسیاری داشته است. الیزابت که به سی سی معروف است از زیباترین زنان دوران خود بوده و در میان مردم آن زمان از احترام خاصی برخوردار بوده است. http://whc.unesco.org/en/list/786/video
در حال حاضر تنها 40 اتاق از 1441 اتاق این قصر آماده بازدید است و تعدادی از این اتاقها به سبب دکوراسیون و همچنین افرادی که در آنها زندگی می کردند از بقیه شهرت بیشتری دارند از قبیل اتاق خواب ماریا ترزا، اتاق ناپلئون، اتاق جوزف و الیزابت، گالری بزرگ و… که البته شرح کامل هر کدام را می توانید در لینک زیر بخوانید. https://www.schoenbrunn.at/en/about-schoenbrunn/the-palace/tour-of-the-palace/ در یکی از اتاقها تابلویی از یک مهمانی بسیار بزرگ و مجلل وجود دارد که تنها کودک دعوت شده به آن مهمانی کسی نبوده بجز موتسارت!! تصویر او در میان مهمانها با ذره بین بزرگتر شده تا نظر بازدید کنندگان را جلب کند.
متاسفانه مثل تمامی کاخهای دیگر، عکاسی در داخل اتاقهای قصر ممنوع است. برای بازدید از داخل قصر حداقل یکساعت و نیم زمان نیاز است.
باغ این قصر بسیار باشکوه است و از قسمتهای مختلفی تشکیل شده است. گلخانه، لابیرنت، Maze ، زمین بازی برای کودکان، باغ وحش، فواره نپتون و رومی از قسمتهای دیگر است. در تپه روبرو بنا هم Gloriette قرار دارد که از آنجا منظره زیبایی از قصر و همچنین شهر وین را می شود مشاهده کرد.
برای بازدید از کل مجموعه حداقل 4 ساعت زمان نیاز است ولی من توصیه می کنم که برای استفاده بیشتر از این مکان حداقل نصف روز یعنی از 12 ظهر تا 7 بعدازظهر را اختصاص دهید. گاهی نیز در این مجموعه کنسرتهای موسیقی برگزار می شود که درصورت وجود چنین شانسی، قطعا شرکت در آن خالی از لطف نخواهد بود.
بعد از خروج از کاخ شونبرون به سمت هتل Springer Schlossl که از قبل رزرو کرده بودیم حرکت کردیم. خوشبختانه بسیار نزدیک به کاخ شونبرون بود. این هتل دو طبقه که در میان باغ بسیار زیبا با درختانی تنومند قرار گرفته بسیار تمیز و مرتب است. برای پارک اتومبیل فضای کافی دارد و بسیار محیط آرامی دارد. ما برای یک شب اقامت در این هتل 98 یورو پرداختیم. http://www.springer-schloessl.at/
با توجه به اینکه در تابستان هوا دیر تاریک می شود. تصمیم گرفتیم تا قبل از تاریک شدن هوا از فرصت استفاده کنیم و با اتومبیل در شهر وین چرخی بزنیم. همانطور که می دانید کانال دانوب که انشعابی از رود دانوب است از میان شهر می گذرد و در اغلب قسمتهای آن مکانهای مناسبی برای پیاده روی و دوچرخه سواری طراحی شده است. قایقرانی در این قسمت هم از ورزشهای متداول است. طبعا تعدادی کافه و رستوران نیز در طول این مسیر وجود دارد که ما شام را در یکی از آنها صرف کردیم.
روز چهارم، 18 تیر 1395:
بافت قدیمی شهر وین که هم اکنون در مرکز شهر قرار دارد از مکانهای دیدنی شهر زیبای وین است. یک خط تراموا دور تا دور این محدوده را پوشش داده است. که در لیست میراث جهانی ثبت شده است. http://whc.unesco.org/en/list/1033/video در این میان خیابان Karntner به سبب اینکه فروشگاهها و برندهای معروف در آن قرار دارند بیشتر مورد توجه توریستها قرار دارد.
این خیابان به نقطه مرکزی شهر یعنی کلیسا جامع Stephansdom ختم می شود. این کلیسا که در سال ۱۱۴۷ میلادی ساخته شده و کلیسای مادر کاتولیک در اروپای مرکزی، جایگاه اسقف اعظم و کاردینال کریستوف شونبورن است. کلیسای جامع سنت اشتفان دارای ۱۰۷ متر طول و ۳۴ متر عرض میباشد و فرازای بلندترین گلدستهٔ آن به ۱۳۶ متر میرسد. این کلیسا توسط رودولف چهارم (Rudolf IV) بر روی ویرانههای دو کلیسای قدیمی تر ساخته شد. کل ساختمان بیرونی این کلیسا به رنگ سفیدبوده ولی در حال حاضر به علت آلودگی هوا تیره شده، سقف کلیسا به صورت طرح کاشیکاری و طرح نماد امپراتوری وین و دارای حدود ۲۵۰۰۰ آجر شیروانی رنگارنگ است. این کلیسا سمبل رسمی شهر وین محسوب میشود و بزرگترین ناقوس اتریش به نام «پومرین» در این کلیسا قرار دارد. این کلیسا در قرن ۱۲ میلادی به سبک «رُمانسک» توسط «دوک هاینریش دوم جاسومیرگوت» ساخته شد و بعد از آتشسوزی در سال ۱۲۵۸ دوباره به سبک «رمانسک» بازسازی شد. برجهای کلیسا به سبک «گوتیک» بعداً به کلیسا اضافه شدند و به پایان رسیدن برجها دو قرن و حتی بیشتر طول کشیده است.یکی از جالبترین قسمتهای این کلیسا سردابه آن است که بقایای اسکلت قربانیان طاعون در قبرهای دست جمعی آن جا نگه داری میشود. بازدید از این کلیسا رایگان است و حددا 30 دقیقه زمان نیاز دارد.
کلیسا Peterskiche در نزدیکی کلیسا جامع قرار دارد و به سرعت می توان از آن بازدید کرد.
میدان Michaelerplatz در حقیقت درب ورودی مجموعه قصر Hofburg است.
در این مجموعه تعدادی موزه قرار دارد که همه اشان در ساختمانهای بسیار شکیل مربوط به قرون 13 و بعد از آن دایر شده اند.
کمی جلوتر به میدان ماریا ترزا می رسیم که دو موزه، Naturhistorisches یا تاریخ طبیعی و موزه Kunsthistorisches در اطراف آن قرار دارند.
گشت و گذار در خیابانها و کوچه های بافت قدیمی بسیار لذت بخش است و حتما توصیه می شود که حداقل نصف روز را برای این منظور در وین اختصاص دهید. ما پس از صرف نهار در یکی از رستورانهای خوب این منطقه به سمت دریاچه Neusiedler و شهر توریستی Neusiedl am see حرکت کردیم. این دریاچه در 80 کیلومتری جنوب شرقی وین قرار دارد و علاوه بر اتریش قسمتی از آن در کشور مجارستان است و به سبب Landscape خاصی که دارد در لیست میراث جهانی قرار گرفته است. بنا بر پیش بینی من حدودا یکساعت تا رسیدن به این دریاچه زمان لازم بود که با وجود ترافیک سنگین این مسیر را دوساعته طی کردیم. در این دریاچه تعداد زیادی پرنده آبزی و کنار آبزی زندگی می کنند که برای پرنده نگری مکان مناسبی را ایجاد کرده است. ساحل دریاچه برای شنا و ورزشهای آبی مناسب است و با توجه به اینکه اتریش به دریا دسترسی ندارد، خصوصا در ایام آفتابی تعداد زیادی توریست را به خود جلب می کند.
ما پس از 45 دقیقه از دریاچه به سمت فرودگاه حرکت کردیم خوشبختانه ترافیکی وجود نداشت و مسیر 40 کیلومتری تا فرودگاه را کمتر از نیم ساعت پیمودیم. پس از تحویل دادن اتومبیل با پرواز ساعت 19 وین را به مقصد دوحه و سپس دبی ترک کردیم و سحرگاه 19 تیر به دوبی رسیدیم.