کانون گردشگران جوان ایران سفر مسولانه و ارزان قیمت
سفر به بالکان، قسمت چهارم – مونته نگرو
در سفر مرداد ۱۴۰۲ به کشورهایی که از تجزیه یوگسلاوی ایجاد شده بودند، از بوسنی و هرزگوین وارد کشور مونته نگرو شدیم و روز بعد این کشور را به سمت کرواسی ترک کردیم. این سفر کوتاه بود ولی تا حدودی ما را با این کشور زیبا آشنا کرد. لذا بهتر دیدم که شرح این سفر یک روزه را با خوانندگان به اشتراک بگذارم.
ابتدا کمی درباره مونته نگرو بیشتر بدانیم:
“کشور مونته نگرو (به معنی کوه سیاه) تقریبا ۱۴ هزار کیلومتر مربع (اندازه استان گیلان) وسعت دارد. پایتخت آن شهر پودگوریتسا است. این کشور از جنوب با آلبانی، از شمال با کرواسی و بوسنی، از شرق با کشور صربستان همسایه است. مونته نگرو در سال ۲۰۰۶ از کشور صربستان جدا شد. این کشور تقریبا ۷۰۰ هزار نفر جمعیت دارد که یک سوم آن در پایتخت زندگی می کنند.”
گزارش سفر:
۱۸ آگوست ۲۰۲۳:
تقریبا به غروب آفتاب نزدیک می شدیم که کشور بوسنی و هرزگوین را ترک کردیم. در مرزبانی مونته نگرو پاسپورت هایمان را به پلیس مرزی دادیم. افسر مذکور با دیدن پاسپورت ما شروع کرد به تورق دفترچه ای که در کنار دستش بود، من هم که می دانستم دنبال چه می گردد، منتظرش نگذاشتم و به او گفتم که ما با ویزا شنگن وارد کشور مونته نگرو می شویم. او هم بلافاصله دفترچه را کنار گذاشت و ویزاهای ما را در پاسپورت چک کرد و مهر ورود زد. به این ترتیب وارد کشور مونته نگرو شدیم. منطقه همچنان کوهستانی و جنگلی بود بعد از طی نیم ساعت و گذر از یک گردنه کوهستانی کم کم شروع به کم کردن ارتفاع کردیم و کمی بعد منظره بسیار زیبای خلیج کوتور Kotor در جلو چشم ما آشکار شد. فرصت این را پیدا کردیم تا قبل از تاریک شدن کامل ، توقفی در راه داشته باشیم و کمی عکاسی کنیم. کوههای این منطقه صخره ای و از جنس سنگهای رسوبی است، درختها از لا به لای سنگها رشد کرده اند و همین موضوع سبب شده تا پوشش گیاهی خیلی متراکم نباشد.
خلیج کوتور به شکل یک T و یکی از بهترین مقاصد گردشگری در دریای آدریاتیک است. وقتی از ارتفاع به این خلیج نگاه کنید دو جزیره کوچک در وسط آن خود خودنمایی می کند که بعدا درباره آنها صحبت خواهم کرد. دور تا دور این خلیج با شهرها و روستاهای کوچک و بزرگ احاطه شده است. که همین موضوع سبب ترافیک قابل توجه می شود. به هر حال با گذر از برخی از این شهرها به انتهای خلیج و شهر کوتور رسیدیم.
هوا کاملا تاریک بود و هتل ما در ارتفاعات جنوبی شهر قرار داشت. هنگامی که این مسیر پیچ در پیچ کوهستانی را صعود می کردیم، مرتب با منظره زیبای خلیج در شب که همچون انگشتر پر از برلیان درخشان بود، مواجه می شدیم.
شب را در هتل کوهستانی Ethno Village St George اقامت کردیم و بابت یک شب به همراه صبحانه 130 یورو پرداخت کردیم.
19 آگوست 2023:
بعد صرف یک صبحانه مفصل به سمت پارک ملی Lovcen حرکت کردیم. خوشبختانه هتل ما تنها ۱۰ دقیقه به این پارک ملی فاصله داشت.
در مسیر رسیدن به ورودی پارک مناظر بسیار زیبایی از دریای آدریاتیک، خلیج کوتور و همچنین شهرها و روستاهای این منطقه را مشاهده کردیم. جاده تقریبا تا قله کوه ادامه داشت. بلندترین کوه این منطقه که 1749 متر ارتفاع دارد به نام “کوه سیاه” یا همان مونته نگرو است که اسم کشور نیز از روی همین کوه گرفته شده است.
در انتهای جاده ای که به سمت قله کوه Lovcen ادامه دارد میدانچه ای وجود دارد که اتومبیل را در آنجا پارک کردیم. در این پارک مقبره حاکم و شاعر مونته نگرو، پتار دوم پتروویچ نجگوس قرار دارد. برای رسیدن به این مقبره باشکوه می بایست از 461 پله که از پارکینگ تا مقبره ادامه دارد صعود کرد. ساخت این بنا در سال 1951 آغاز شد و در سال 1974 بر روی عموم باز شد. این کوه نماد ملی کشور مونته نگرو است.
وقتی از در مقبره وارد لابی می شوید دو مجسمه بزرگ جلو شما قرار دارد. مجسمه یک مادر و یک دختر که وزن آنها 7، 5 تن است.
در نمای مقبره نجگوس پیکره ای باشکوه از بهترین و مرغوب ترین سنگ به وزن 28 تن و بالای آن یک عقاب خاکستری با بال های باز قرار گرفته است. در پایین دخمه قبر Njegoss در یک تابوت با سنگ مرمر سفید قرار دارد.
با کمی پیاده روی به محلی می رسید که منظره ای شگفت انگیز دارد. گفته شده در شرایط آب و هوایی خوب شما قادر خواهید بود علاوه بر خلیج کوتور و دریای آدریاتیک، قسمتهایی از کشور ایتالیا، آلبانی و صربستان را ببینید.
ورودی این محل ۳ یورو است و تقریبا سه ساعت برای بازدید از این محل لازم است.
تقریبا یک ساعت طول کشید تا از بالای کوه به شهر ساحلی کوتور رسیدیم. بندرگاه این شهر یکی از مقاصد اصلی کشتی های کروز در دریای مدیترانه و آدریاتیک است. معمولا کشتی های عظیم تفریحی صبح زود وارد بندرگاه می شوند و مسافرها تا عصر همان روز فرصت دارند تا در شهر زیبای کوتور گردش کنند و با غروب خورشید شهر را ترک می کنند.
کوتور، شهری است که هنوز استحکامات دفاعی ونیزی و دیوار سنگی دور تا دور آن با قدمت بیش از 11 قرن باقی مانده است. وقتی با دقت از بندرگاه به سمت شهر نگاه کنید آنگاه متوجه عظمت این دیوار که قسمتهایی از آن هنوز بر روی ارتفاعات، سالم باقی مانده اند، جلب توجه می کند. گفته شده که طول این دیوار چهار و نیم کیلومتر بوده است.
دو دروازه سنگی برای ورود به بافت قدیمی شهر وجود دارد. به آنکه روبروی دریا قرار دارد Sea Gate و به آنکه در کنار رودخانه قرار دارد River Gate می گویند. چند کلیسا و همچنین برج ساعت از مکانهای دیدنی شهر قدیمی هستند.
با ورود به بافت قدیمی با حجم باور نکردنی از توریستها مواجه می شوید که بسیار بیشتر از ظرفیت توریستی این منطقه است. شهر بسیار زیباست ، کوچه ها باریک و سنگفرشی هستند. با کمی قدم زدن در داخل شهر به راحتی در آن گم خواهید شد.
موزه گربه ها، یکی از پربازدیدترین مکانهای داخل شهر است. این موزه هر چند بسیار کوچک است و ورودی آن 2 یورو است ولی همیشه پر است از افرادی که به گربه ها علاقه دارند. در داخل موزه تصاویری از گربه هایی که یا متعلق به افراد مشهور بوده اند و یا در فیلمها یا سریالها بازی کرده اند و همچنین گربه هایی که شخصیت کارتونی دارند، به چشم می خورد. در حیاط جلو موزه، چند گربه جا خوش کرده اند و مورد نوازش بازدیدکنندگان قرار می گیرند.
طبق اطلاعات موجود تاکنون چندین زلزله بزرگ در این منطقه رخ داده است و صدمه های بسیاری به بافت تاریخی وارد کرده که آخرین آنها در سال ۱۹۷۹ بود. برای بازدید از شهر قدیمی که در لیست میراث جهانی یونسکو ثبت شده است، حداقل به دو ساعت و نیم زمان نیاز دارید.
در کنار بندرگاه تورهای خلیج کوتور با قایق های تندرو برگزار می شود که یکی از قسمتهای بسیار هیجان انگیز و خاص سفر به این منطقه می تواند باشد. برنامه این تورهای سه ساعته که نفری ۴۰ یورو هزینه آن است، به این ترتیب است که ابتدا شما را به جزیره ای که روبروی روستای Perast قرار دارد می برند. دو جزیره در این محل قرار دارند، آن که کوچکتر است Sveti Djordje یا جزیره مرگ نام دارد و یک جزیره طبیعی است که ورود به آن امکان پذیر نیست و دیگری که یک جزیره مصنوعی است Gospa od Skrpjelaنامیده می شود در این جزیره یک کلیسا و همچنین یک مغازه سوغاتی فروشی وجود دارد. معمولا قایق ۲۰ دقیقه در این محل توقف می کند و سپس با گذر از تنگه کوتور وارد خلیج کوتور می شود.
در قسمت جنوبی این خلیج سه سازه بسیار جالب که پناهگاه زیردریایی ها بوده اند وجود دارد. قایق، شما را به داخل یکی از این پناهگاهها که تقریبا ۱۵۰ متر طول دارند و در زیر کوه ساخته شده می برد. این سازه از جنس بتون است و گفته می شود از طریق تونل به پناهگاههای دیگر مرتبط است. در زمان جنگ سرد از این مکان برای مخفی نگهداشتن زیردریایی ها و همچنین تعمیرگاه آنها استفاده می شد. این پناهگاهها طوری استتار می شوند که چه از طریق دریا و چه از طریق هوا به سختی قابل مشاهده هستند.
در ادامه با خروج از خلیج کوتور و ورود به دریای آدریاتیک، ابتدا از کنار جزیره Mamula گذشتیم که در حال حاضر یک هتل بسیار مجلل در آن ساخته شده است.
بعد به غار آبی رنگ Blue Cave رسیدیم که بخاطر زاویه ورود نور به آب، داخل آن به رنگ آبی فیروزه ای دیده می شود. به دلیل تعداد زیاد قایق هایی که وارد غار می شوند، شنا کردن در این محل توصیه نمی شود. کمی جلوتر این فرصت را داشتیم تا کمی در دریای آدریاتیک شنا کنیم. سپس همین مسیر را به سمت اسکله کوتور برگشتیم.
بعد از صرف ناهار از جاده کناره به سمت مرز کرواسی حرکت کردیم. از شهرها و روستاهای متعددی مثل دوبروتا، پراست، ریسان و هرتسک نووی عبور کردیم که هر کدام بافت روستایی زیبایی دارند. تقریبا ۱۰ کیلومتر مانده به مرز گرفتار یک ترافیک سه و نیم ساعته شدیم تا به مرزبانی مونته نگرو رسیدیم. مدارک اتومبیل و پاسپورتها را تحویل افسر مربوطه دادم. نگاهی به جلد پاسپورتها انداخت و بلافاصله بدون آنکه آنها را باز کند تحویل من داد و بدون صرف حتی چند ثانیه، گیت خروجی را باز کرد تا از کشور آنها خارج شویم.
کمتر از دو کیلومتر جلوتر مرزبانی کرواسی قرار دارد که به سرعت مدارک اتومبیل و پاسپورتها را اسکن کردند و به این ترتیب وارد کشور کرواسی شدیم.
افشین ایران پور
کانون گردشگران جوان ایران
