کانون گردشگران جوان ایران سفر مسولانه و ارزان قیمت
تالش… تالش زیبا
برنامه سفر به منطقه تالش همواره برای گروه ما یادآور سفری ماجراجویانه دردل جنگلهای شمال همراه باپیاده روی های طاقت فرسا،باران های ریز و مداوم خیس شدن گلی شدن و از خود بیخود شدن و همراه با طبیعت شدن است. کلمه تالش از تولش(گل خیز) مشتق شده که تول به معنی گل، و ش پسوند مکان است و این کلمه به مرور زمان تبدیل به تالش شده است. آبشارهای تالش بیشتر در میان جنگل های کوهستانی منطقه واقع هستند
رسم گروه در ده دوازده سال اخیر این بوده که در محدوده تیرماه هر سال یک برنامه پیاده روی چند روزه دردل جنگلهای بی نظیر تالش داشته باشیم.
اینبار اما هدف دیدن طبیعت زمستانی تالش است…جنگلهای سفید پوش از برف و هوای دل انگیز منطقه
آبشار دوقلوی زمرد، تالاب لیسار و قلعه تاریخی صلصال لیسار از اهداف برنامه است.
روز اول پنج شنبه 22 بهمن 94
7 نفر بودیم و به ناچار با دو ماشین شخصی راهی سفر شدیم.ساعت 5 صبح از پارک نوشین راه افتادیم و در شهر منجیل صبحانه رو خوردیم حدود ساعت 12 ظهر به شهر حویق یعنی 55 کیلومتری آستارا رسیدیم.
از انجا در یک جاده خاکی تا فتح الله محله راندیم و ماشین ها را جلوی یکی از خانه های محلی پارک کردیم(البته با هماهنگی صاحبخانه)
و پیاده روی آغاز شد
باید به روستای زمرد میرفتیم…بعد از نیم ساعت پیاده روی در جاده جنگلی و زیبای آنجا به روستای زمرد رسیدیم. با عبور از روستا در مسیر جاده اصلی بعد از حدود 5 دقیقه پیاده روی و پرس و جو از محلیها متوجه شدیم که راه رو اشتباه اومدیم و باید از داخل روستای زمرد به سمت آبشار میرفتیم. باز هم گم شدیم! تازه شانس آوردیم جی پی اس نداشتیم وگرنه بیشتر گم میشدیم!!
راه رو برگشتیم و اینبار از داخل روستای زمرد و با راهنمایی افراد محلی به سمت آبشار سرازیر شدیم.یک راه باریک شیبدار و گل آلود. 7 نفر بودیم و یک پلنگ.نه ببخشید 6 نفر بودیم و دو پلنگ.یکی از پلنگها سگ محلیی بود (نام سگ پلنگ بود) و از اونجایی که پلنگا باحالن ما رو تا یه قسمت از راه همراهی کرد…فکر کنم دید ما داریم گلی میشیم و بعضی جاهها بد جور تو گل گیر میکنیم باهمون نیومد حالا باخودش چی فکر میکرد درباره ما نمیدونم ولی فکر کنم ترسید بهش خوش بگذره و عضو کانون بشه ….
در پایان شیب به یک دوراهی رسیدیم و طبق معمول راه سمت راست رو که اشتباه بود رفتیم.
البته بعد از ده دقیقه دوباره به دوراهی برگشتیم و راه سمت چپ رو و رفتیم که مارو رسوند به بالای آبشار …مناظری زیبا و حیرت انگیز بالای آبشار بچه ها رو به وجد آورده بود…اما وقتی به پایین آبشار رفتیم تازه فهمیدیم زیبایی یعنی چی.. دو آبشار در کنار هم پر از آب و با زیبایی خیره کننده ای به ما خوش آمد میگفتند… چند دقیقه محو تماشای زیبایی ها بودیم و سپس بساط ناهار رو برقرار کردیم. چه صفایی داشت …
حدود ساعت چهار بعد از ظهر حرکت رو برای برگشت به روستای فتح الله محله آغاز کردیم…در راه برگشت با محلیها گپ میزدیم و چن تا شماره تلفن ازشون گرفتیم و عکسهای مختلفی از مناظر گرفتیم. دوباره پلنگ به استقبالمون امد … کم کم داشت تاریک میشد که به روستای فتح الله محله رسیدیم. حالا سر تا پا گلی بودیم و امکان سوار شدن در ماشین رو نداشتیم. همون آقایی که ماشینامون رو جلوی منزلش پارک کرده بودیم لطف کرد و یه خونه بهمون داد تا لباسامون رو توی خونه عوض کنیم. ما هم به رسم قدردانی مبلغ ناچیزی به او دادیم که با کلی خواهش و اصرار از ما و اکراه از او بالاخره این پول رو پذیرفت.
همه ترگل و ورگل و تر و تمیز نشستیم توی ماشین و به سمت شهر حویق حرکت کردیم…چیزی که در پایان این روز خودنمایی میکرد خونگرمی و مهربانی افراد محلی بود و صفای سفر رو دو چندان کرده بود.
از حویق به سمت لیسار رفتیم و با کمی پرس و جو و دیدن پلاکاردهای کنار خیابون یه خونه پیدا کردیم که اسم صاحب خونه آقای صلاحی بود.مردی بسیار خونگرم و خوش استقبال و مودب …جمله ای که با ورود ما به خونه اش گفت خیلی جالب بود:” از الان به بعد شما هم عضو خانواده ما هستید و روی سر ما جا دارید”
خسته بودیم مخصوصا اصغر و آیت که حدود 500 کیلومتر رانندگی کرده بودند… بعد از خوردن شام به خواب رفتیم .
روز دوم جمعه 23 بهمن 94
قلعه صلصال پشت همون خونه آقای صلاحی بود. بعد از صرف صبحانه و خداحافظی از آقای صلاحی سوار ماشین ها شدیم و بعد از 5 دقیقه به پای قلعه صلصال رسیدیم. شب رو خوب خوابیده بودیم و همه قبراق و سرحال از تپه کوچک بالا رفتیم و به قلعه تاریخی صلصال رسیدیم.
قلعه صلصال مربوط به دوره سلجوقیان است. قلعه صلصال (سلسال) در ارتفاع ۸۰ متری از زمین و روی تپه ای سنگی در ۱۵کیلومتریشهر تالش و در شهر لیسار واقع شده است. صلصال با املای «ص» در لغت به معنای گل خشکیده ورز داده شده و آماده جهت کوزه گری و سفالگری است که با توجه به طبیعت این منطقه و خاک های رسی قرمز و زرد رنگ حاصل از فرسایش دامنه های کوهستانی تالش را دارد و برخی دیگر معتقدند که نام اصلی این قلعه با املای سلسال است و سلسال در لغت به معنای آب خنک و خوشگوار است و در خصوص قلعه نیز آب بسیار اهمیت دارد و یکی از لوازم بسیار مهم در یک قلعه داشتن آب انبار است و نظریه ای در خصوص حمل آب و بسیار خنک و خوشگوار این قلعه از زمان های دور از طریق سوله های سفالین (تنبوشه) از ییلاق سوباتان آورده و سرازیر می شده است و به آب انبار می رسیده و نظریه دیگر در خصوص حمل آب باران از سقف و از طریق تنبوشه ها به آب انبار است.
منظره ای بی نظیر از کوه و جنگل و دشت و دریا ار بالای قلعه معلوم بود. هر کدوم از بچه ها به طرفی رفتند و با نگاه به اطراف و استفاده از این مناظر زیبا با خود خلوت کردند. بعد از یه ربع بچه ها به دیدن خود قلعه پرداختند و کلی عکس گرفتند. با انرژی فراوان و سرحال و قبراق حدود ساعت یازده صبح قلعه رو ترک کردیم و بعد از 10 دقیقه به ساحل حجت محله لیسار رسیدیم. کنار دریای خزر و زیبایی هایش… اما تالاب لیسار…. کنار دریا یه نیزار بود که وقتی به اونجا پا گذاشتیم تالاب زیبا و جالبی رو دیدیم که پرنده ها روی اون پرواز میکردند و گاها توی تالاب مینشستند. منظره بقدری جالب بود که حدود دو ساعت اونجا موندیم…
ساعت یک و نیم بود که به سمت تهران حرکت کردیم. در راه از جنگل گیسوم و ساحل اون بازدید کردیم و بعد از صرف ناهار در دو راهی فومن به ماسال در یک رستوران راهمان را به سوی تهران ادامه دادیم.حدود ساعت 10:30 به پارک نوشین رسیدیم.
هزینه سفر: 65 هزار تومان
مسیر دسترسی از تهران تا آبشار زمرد:
از تهران باید به طرف رشت حرکت کنید و نرسیده به رشت از جاده سراوان به سمت فومن و از آنجا به رضوانشهر برید. از رضوانشهر در جاده کناره به سمت آستارا حرکت کنید و بعد از شهر تالش و شهر لیسار به شهر کوچک حویق میرسید. (فاصله حویق تا تالش حدودا 40 کیلومتر است) تابلوی آبشار زمرد در مسیر جاده دیده میشه. باید جاده آبشار رو طی کنید که حدود سه کیلومتر آن آسفالت است. سپس در ادامه جاده آسفالت یک جاده خاکی است که شما رو به روستای فتح الله محله میرساند. تا فتح الله محله با ماشین سواری معمولی میتونید برید. ماشینها رو باید در روستای فتح الله محله پارک کنید و حدود نیم ساعت پیاده روی کنید تا به روستای زمرد برسید. راه آبشار از داخل روستا و سمت راست است که همراه با سراشیبی میباشد. حدود 500 متر بعد از روستا در مسیر سراشیبی به یک دو راهی میرسید که مسیر سمت چپ رو باید ادامه بدید تا به آبشار زمرد برسید. (از روستای زمرد تا آبشار حدودا 15 دقیقه راه است) کل مسافت تهران تا حویق حدود 500 کیلومتر است.
فیلم خونه آقای صلاحی و قلعه لیسار
اطلاعات تکمیلی در مورد قلعه صلصال
کانون گردشگران جوان ایران – زمستان 94
بسیار سفرنامه ی دل انگیری بود.از خواندنش خسته نشدم.
خلاصه و مفید و جذاب.
چالش با تالش?
خیلی خوب بود. بخصوص توضیحات مسیر دسترسی و این نکته که اگه جی پی اس داشته باشیم بیشتر گم میشیم.
در آخر مسیر متاسفانه مسیر بسیار پر شیب خاکی و لیزی وجود دارد که بسیار خطرناک است و امکان سقوط و خطر جامی وجود دارد. حتما با کفشمناسب و گروهی بروید.