سفر به سنگاپور- نگاه به آینده

چون سفر من به سنگاپور برنامه ریزی نشده اتفاق افتاد بنابراین فرصت کافی نداشتم تا درباره این کشور قبل از سفر تحقیقات لازم را انجام دهم. می دانستم که سنگاپور کشوری بسیار مدرن و در عین حال بسیار کوچک است. بنابراین لازم می دانم که قبل از پرداختن به گزارش سفر کمی درباره سنگاپور بنویسم.

جمهوری سنگاپور دولت‌شهری در مجمع‌الجزایر مالایی به پایتختی شهر سنگاپور است. این کشور در جنوب شبه‌جزیره مالایا و شمال خط استوا واقع شده و با ۷۳۴ کیلومتر مربع کوچک‌ترین کشور جنوب شرقی آسیا است. جمعیت این کشور در سال ۲۰۲۱ حدود پنج و نیم میلیون نفر برآورد شده است. سنگاپور از شمال با مالزی و از جنوب با اندونزی مرز آبی دارد.

 پیش از حضور کشورهای اروپایی در منطقه، منطقه‌ای که امروزه به عنوان سنگاپور شناخته می‌شود فقط منطقه ماهیگیری مالایی در مصب رودخانه سنگاپور بود. سنگاپور از سال ۱۸۲۴ تا ۱۹۶۳ میلادی، به غیر از سه سال در زمان جنگ جهانی دوم یکی از مستعمرات بریتانیا بود. این کشور در سال ۱۹۴۲ توسط ژاپن اشغال شد و نیروهای بریتانیایی مجبور به ترک آن شدند ولی بعد از جنگ مجددا نیروهای بریتانیایی به آنجا بازگشتند. هجده سال بعد یعنی در سال ۱۹۶۳ سنگاپور به عنوان عضوی از فدراسیون مالزی استقلال خود را از بریتانیا به دست آورد. این کشور در نهایت دو سال بعد در سال ۱۹۶۵ از مالزی جدا شد و به این ترتیب جمهوری سنگاپور شکل گرفت.

سنگاپور در زبان مالایی به معنی «شهر شیر»است. گفته می شود که این نام اولین بار توسط سانگ نیلا اوتاما بنیان‌گذار سنگاپور بر این شهر گذاشته شد. وی که در هنگام شکار با جانوری مشابه شیر مواجه شده بود، این اتفاق را به فال نیک گرفته و در آنجا شهری به نام سنگاپور بنا کرد. طبق مطالعات انجام شده، احتمالاً هرگز شیری در سنگاپور زندگی نکرده و جانور مشاهده شده توسط وی، ببر بوده‌است.

سنگاپور نمونه یک کشور بسیار موفق‌ در اقتصاد جهانی است. رشد اقتصادی سنگاپور از سال ۱۹۶۵ تا ۱۹۹۵ به‌طور میانگین سالانه ۶ درصد بود و باعث شد تا شیوه زندگی سنگاپوری‌ها به شدت بهبود یابد.

سنگاپور به خاطر موقعیت جغرافیایی، نیروی کار ماهر، مالیات پایین، زیربنای پیشرفته و برخورد قاطع با فساد توانسته مقدار بسیار زیادی سرمایهٔ خارجی جذب کند.تقریباً ۴۴ درصد از نیروی کار سنگاپور از افراد غیر سنگاپوری تشکیل شده‌است.

واحد پول سنگاپور دلار سنگاپور است که با نماد S$ نشان داده می‌شود و توسط بانک مرکزی این کشور چاپ می‌گردد. هر دلار سنگاپور معادل 0.75 دلار آمریکاست. (دسامبر ۲۰۲۳). اسکناس ۱۰۰۰۰ دلاری سنگاپور با ارزش ترین اسکناس دنیاست.

فرودگاه چانگی سنگاپور ۱۰۰ ایرلاین را به ۳۰۰ شهر جهان متصل می‌کند. این قطب راهبردی بین‌المللی تا سال ۲۰۱۵ توانسته بود ۴۸۰ جایزه تحت عنوان «بهترین فرودگاه جهان» به دست آورد و به این ترتیب بهترین فرودگاه در سطح جهان شناخته شود.

قیمت خودرو در سنگاپور نسبت به دیگر کشورهای انگلیسی‌زبان به طرز چشمگیری بیشتر است. همچنین لازم است ذکر شود که در سنگاپور هم مانند دیگر کشورهای مشترک المنافع  وسایل حمل و نقل و مردم از سمت چپ معابر رفت‌وآمد می‌کنند. از آنجا که کرایهٔ تاکسی در این کشور نسبت به دیگر کشورهای توسعه‌یافته نسبتاً ارزان‌تر است، استفاده از آن نیز با استقبال مردمی مواجه شده‌است. طرح اعطای مجوز عبور و مرور در سنگاپور که در سال ۱۹۷۵ در این کشور اجرا شد نخستین طرح ترافیک در جهان به‌شمار می‌رود. در این طرح به غیر از تعیین محدودهٔ طرح ترافیک، سخت‌گیری در اعطای مجوز مالکیت خودرو و بهبود ترابری انبوه نیز پیش‌بینی شده است. در سال ۱۹۹۸ پرداخت عوارض عبور از معابر به صورت الکترونیکی درآمد. 

بندر سنگاپور پس از بندر شانگهای دومین بندر شلوغ دنیا محسوب می‌شود به طوری که ۴۲۳ میلیون تن را رد و بدل می‌نماید. همچنین این بندر دومین بندر جهان از لحاظ ترافیک بارگیری کشتی ها است.

متروی سنگاپور در سال ۱۹۸۷ تأسیس شده و هم‌اکنون دارای ۵ خط و ۱۰۲ ایستگاه می‌باشد.

در سنگاپور چهار زبان انگلیسی، مالایی، چینی و تامیل به عنوان زبان‌های رسمی شناخته می‌شوند. اما در مجموع ساکنان این کشور با نزدیک به بیست زبان مختلف تکلم می‌کنند که این امر نشان‌دهنده تنوع گسترده زبانی و فرهنگی در سنگاپور می‌باشد. بسیاری از تابلوها و علائم در سنگاپور به چهار زبان رسمی نوشته شده‌اند. در سنگاپور سیاست رسمی آموزشی به ترتیبی است که دانش‌آموزان به‌طور هم‌زمان زبان انگلیسی و زبان مادری خود را می‌آموزند.

سنگاپور یک کشور چند مذهبی است. بر طبق آمار سال ۲۰۱۰ میلادی در مورد افراد بالای ۱۵ سال، ۲۴٪ افراد مقیم سنگاپور (به غیر از گردشگران و کارگران مهاجر) پیرو مذاهب بودایی و تائو هستند. همچنین ۱۸٫۳٪ جمعیت این کشور مسیحی، ۳۷٫۷٪ مسلمان، ۵٫۱٪ هندو و ۰٫۷٪ نیز پیرو ادیان دیگر هستند. ۱۷٪ از جمعیت سنگاپور نیز پیرو هیچ مذهبی نیستند.

گزارش سفر:

روز نخست، ۲۶ آبان ۱۴۰۲ مطابق با ۱۷ نوامبر  ۲۰۲۳ :

ساعت ۳:۱۵ صبح از دبی با پرواز خطوط هوایی امارات عازم سنگاپور شدم. طول این پرواز مستقیم ۷ ساعت و نیم است و با توجه به اختلاف زمانی ۴ ساعته بین دبی و سنگاپور، ساعت ۱۴:۴۵ وارد فرودگاه بین المللی چانگی سنگاپور شدم. فرودگاه سرسبز و زیبای سنگاپور اولین خاطره خوش را برای مسافران سنگاپور به یادگار می گذارد. البته بگذریم از اینکه سفر با پاسپورت ایرانی گاهی این معادله ها را بر هم می زند. هنگام چک کردن ویزا و پاسپورت خیلی محترمانه از من خواسته شد تا کمی منتظر بمانم و بعد از ۱۵ دقیقه افسر اداره مهاجرت چند سوال ساده و معمولی از من پرسید و پاسپورت را تحویل داد و به این ترتیب وارد خاک سنگاپور شدم.

 چندین محوطه سرسبز که یکی از آنها آبشار مخروطی شکل دارد در سالن خروجی فرودگاه ساخته شده است. از میزان جمعیت اینجا می شد فهمید که بسیاری از این افراد اصلا مسافر نیستند و به خاطر بازدید از این پارک و فضای سرپوشیده به اینجا آمده اند. البته با توجه به نزدیک شدن به ماه پایانی سال، تزیینات زیبای درخت بزرگ کریسمس فرودگاه مسافرهای زیادی را برای گرفتن عکس یادگاری به اینجا کشانده بود.

 

 

کمی در این محل وقت گذراندم و بعد طبق راهنمایی نقشه گوگل تصمیم گرفتم تا با وسایل حمل و نقل عمومی به سمت هتل حرکت کنم. ایستگاه اتوبوس به فاصله بسیار کوتاهی از درب خروجی قرار داشت. شماره خط مورد نظر را پیدا کردم و در صف ایستادم. از خانمی که جلوتر از من بود پرسیدم که چطور می توانم کرایه اتوبوس را پرداخت کنم و او گفت که با کارت اتوبوس- مترو و یا پول نقد. او به من گفت که کرایه ۲ دلار سنگاپور است و اگر اسکناس ۵ دلاری در دستگاه بگذارم از بقیه پول خبری نخواهد بود. پس بهتر است که معادل ۲ دلار سکه تهیه کنم و در دستگاه بیاندازم و اگر تصمیم دارم که در شهر با اتوبوس یا مترو سفر کنم حتما کارت مخصوص را تهیه کنم چون در این صورت کرایه را بر اساس میزان جابه جایی پرداخت خواهم کرد و بسیار ارزانتر از ۲ دلار برای هر سفر محاسبه خواهد شد. 

کمی کمتر از یکساعت طول کشید که به هتل رسیدم. از ورودی هتل مشخص بود که این هتل توسط تورهایی که مسافر های گروهی دارند بیشتر رزرو شده است. لازم است که یادآوری کنم در زمانی که برای ویزا سنگاپور اقدام کردم علاوه بر داشتن بلیط رفت و برگشت، حتما می بایست یک شخص یا کمپانی اسپانسر شما هم بشود و این موضوع سبب شد تا من به یک آژانس مسافرتی مراجعه کنم و از آنها بخواهم که آنها برایم ویزا بگیرند. آژانس مورد نظر از من خواست که حداقل برای دو شب از آنها هتل بگیرم که من چهار شب هتل درخواست کردم. آنها برای من لیست دو هتل را فرستادند که هتل Value Thompson به نظر هتل بهتری می آمد. که البته نسبت به مبلغی که برای اقامت در آن پرداخت کردم بسیار کم کیفیت بود هر چند که از شب دوم به هتل دیگری نقل مکان کردم که بسیار خوب بود(Holiday Inn Express & Suites Singapore Novena, an IHG Hotel). البته این تصمیم را زمانی گرفتم که صبح روز بعد برای صبحانه به کافه ای که در مجاورت هتل بود مراجعت کردم! طبق قرارداد صبحانه جز خدمات هتل بود و از آنجا که این هتل رستوران مجزا نداشت، طبق قراردادی که با کافه مجاور رستوران، صبحانه در آنجا سرو می شد. به جرات می توانم بگویم که از بی کیفیت ترین صبحانه هایی بود که در مدت سفرهایم دیده بودم. 

بعد از اینکه وسایل را در هتل گذاشتم، سعی کردم در اطراف هتل پیاده روی کوتاهی کنم. برج سازی در سنگاپور بسیار رایج است و بسیاری از برجهای بلند در طبقه همکف دارای فروشگاههای مواد غذایی، البسه، رستوران و کافه هستند. بیشتر رستورانها تا ساعت ۹ شب در ایام هفته غذا سرو می کنند ولی همچنان می توان غذا را در رستورانهایی که بار دارند تا نیمه های شب پیدا کرد. 

روز دوم، ۱۸ نوامبر:

اولین کاری که امروز انجام دادم تهیه یک کارت مترو-اتوبوس بود. ارزانترین آن ۱۰ دلار قیمت دارد که ۵ دلار آن قیمت کارت است و ۵ دلار آن را می توان برای سفر استفاده کرد. البته من ۱۰ دلار اضافه آن را شارژ کردم. تا پایان سفر چهار روزه من که به دفعات زیاد از اتوبوس و مترو استفاده کردم علاوه بر مبلغ ذکر شده ۱۵ دلار دیگر هم به شارژ آن اضافه کردم. در پایان سفر اعتبار باقی مانده در کارت کمی بیشتر از ۸ دلار بود که می توان آن را تا پنج سال بعد استفاده کرد.

با اتوبوس به منطقه Colonial District, Marina Bay & the Quays  آمدم. این منطقه قسمتی از محدوده قدیمی و همچنین قسمتی از منطقه جدید و مدرن شهر است. هتل Raffles با نزدیک به ۲۰۰ سال قدمت یکی از بناهای مجلل در قلب سنگاپور است. این هتل در طی دو قرن گذشته شاهد تغییراتی بوده که در سنگاپور اتفاق افتاده، ابتدا اقامتگاهی ساحلی و متعلق به چارلز امرسون بود که بعدا به هتل تغییر کاربری داد و در زمان جنگ جهانی دوم به اشغال ژاپنی ها درآمد. پس از جنگ نیروهای بریتانیایی در آنجا اقامت کردند. در سال ۱۹۸۷ توسط دولت سنگاپور به عنوان یک اثر ملی ثبت شد. از آن زمان تاکنون این بنا که همچنان کاربری هتل داشته است بارها تحت مرمت و بازسازی قرار گرفته است. اکنون یک پاساژ بسیار مجلل در طبقه همکف آن با معروفترین برندهای دنیا مشغول فعالیت است.

با کمی پیاده روی و عبور از مرکز خرید رافلز به بنای یادبود جنگ رسیدم. این یادمان که به طور رسمی در سال 1967 رونمایی شد، سازه ای است به ارتفاع 61 متر و شامل چهار ستون برای نشان دادن هر یک از چهار نژاد که در پایه به هم پیوسته و نشان دهنده وحدت همه نژادها است. مراسم یادبود هر ساله در 15 فوریه در همین مکان برگزار می شود.

  با عبور از کنار کلیسا سنت آندرو که در زمان جنگ جهانی دوم به بیمارستان تبدیل شده بود به مهمترین بنای سنگاپور رسیدم.

 گالری ملی سنگاپور قطعا یکی از مکانهایی است که جذابیت لازم را برای بازدید دارد. این ساختمان روبروی زمین چمن بسیار وسیعی به نام padang قرار دارد. در زمانی که من آنجا بودم در قسمتی از آن عده ای مشغول بازی راگبی و در قسمت دیگر عده ای فوتبال بازی می کردند.

 مجسمه مادر و کودک یکی از مجسمه های معروف Ng Eng Teng مجسمه ساز معروف سنگاپوری است که آثارش در درجه اول به شخصیت و شرایط انسانی می پردازد. او معتقد بود که بشریت با خانواده آغاز می شود و در آن کودکان ارزش ها را از طریق رابطه  پویا با والدین خود یاد می گیرند. این هنرمند نقش حمایتی را که مادر در زندگی فرزندانش ایفا می‌کند در تعدادی از آثارش به نمایش گذاشته است.

 ساختمان این گالری قبلا متعلق به شهرداری سابق و همچنین دادگاه عالی سنگاپور بود که بعدا این دو ساختمان به هم متصل شدند و ساختمان کنونی گالری ملی سنگاپور را تشکیل دادند. در این گالری شما با مجموعه ای از هنرهای معاصر، فرهنگ این منطقه از آسیا و به طور خاص سنگاپور آشنا می شوید. در زمان بازدید من یک گالری موقت تحت عنوان مناطق استوایی با نمایش آثاری از تعدادی از کشورهایی که در حاشیه خط استوا قرار دارند، گشوده شده بود. 

پشت بام این گالری رستوران بسیار خوش منظره ای دارد  و از آنجا می توانید هتل و مجموعه Marina Bay Sands را ببینید، لذا حتما توصیه می کنم از آن بازدید کنید. برای این مجموعه حداقل ۲ ساعت زمان اختصاص دهید. 

در این محدوده چندین مجسمه و ساختمان قدیمی از قبیل سالن کنسرت ویکتوریا، مجسمه استمفورد رافلز، موزه تمدنهای آسیایی و یک پارک که تعدادی مجسمه از افراد مشهوری مثل نهرو، هوشی مین و همچنین تعدادی گوی فلزی بزرگ در آن قرار داده اند، وجود دارد.

     

پل قدیمی cavenagh یکی از سه پل قدیمی است که بر روی رودخانه سنگاپور و کمی قبل از ورود آن به خلیج سنگاپور احداث شده است. حدفاصل این سه پل تعداد زیادی رستوران وجود دارد که انواع و اقسام غذاهای دریایی را می فروشند. در کنار رودخانه شما می توانید قایق های کوچک اجاره کنید و از قایق سواری بر روی رودخانه و محدوده قدیمی شهر تا مصب رود به دریا لذت ببرید. در همین محدوده یک مجسمه از فرناندو بوترو(هنرمند کلمبیایی) به نام “پرنده” و یک مجسمه به نام نیوتن اثر سالوادور دالی قرار داده شده است.

       

در همین حوالی بود که به بنای یادبود عجیبی برخوردم که اسمش “سنگ یادبود بنیانگذاران اولیه سنگاپور” است. این سنگ بنای یادبود در ادای احترام به بنیانگذاران اولیه سنگاپور توسط اینچه یوسف بن اسحاک، رئیس جمهور سنگاپور در هجدهمین روز از ژانویه 1970 بنا گذاشته شد. سنگ پایه شامل یک سنگ گرانیت مستطیل شکل است که بالای یک پایه آجری هرمی شکل با کتیبه هایی به چهار زبان رسمی (انگلیسی، مالایی ، ماندارین و تامیل ) قرار دارد.

درست در کنار پل فولرتون، نماد کشور سنگاپور قرار داده شده است. این نماد که به Merlion معروف است. مجسمه ای نمادین است به‌ارتفاع ۸٫۵ متر با بدن ماهی و سر شیر که از دهان آن آب فواره می‌شود. متاسفانه در زمان بازدید من، در دست مرمت بود ولی نمونه کوچک آن را که حدود ۲ متر ارتفاع دارد را در وسط یک حوض کوچک می توان دید. 

از کنار همین مجسمه منظره بسیار خوبی به هتل و مجموعه تفرجگاهی Marina Bay Sands وجود دارد. تصمیم داشتم تا قدم زنان تا آنجا بروم که با باران بسیار شدیدی مواجه شدم و بهترین تصمیم این بود که به هتل برگردم. با توجه به اقلیم استوایی و بارش بارانهای سیل آسا، در طراحی شهری این موضوع به خوبی دیده شده است و سعی شده تا بیشتر پیاده روها مسقف باشند.

 

روز سوم، ۱۹ نوامبر:

صبح به سمت پارک ملی مک ریتشی(MacRitchie) حرکت کردم. در این پارک فعالیتهای مختلف ورزشی از قایق سواری در دریاچه گرفته تا ماهیگیری و قدم زنی و دویدن وجود دارد. من در یک مسیر پیاده روی جنگلی بسیار زیبا که تقریبا ۱۱ کیلومتر طول داشت پیاده روی کردم. با اینکه هنوز در وسط هفته بودیم ولی جمعیت قابل توجهی برای ورزش به این پارک مراجعه کرده بودند. 

   

در برخی از قسمتهای پارک تعدادی میمون زندگی می کنند و عادت کرده اند تا از دست بازدیدکنندگان خوراکی بگیرند یا خوراکی آنها را بدزدند. از قسمتهای جالب این پارک یک پل معلق فلزی و یک برج دیدبانی ۴ طبقه است که از فراز آن مناظر زیبایی از پارک را می توان مشاهده کرد.

   

 در کنار درب خروجی ایستاده بودم و داشتم از روی نقشه موبایل بهترین مسیر رسیدن به باغ گیاهشناسی را پیدا می کردم که مردی اروپایی به من نزدیک شد و پرسید که دنبال چه می گردم! من هم داستان را تعریف کردم. او سعی کرد که مسیر مناسبی را برای من توضیح دهد ولی چون برای رسیدن به ایستگاه اتوبوس مجبور بودم از دو بزرگراه عبور کنم و آدرس دادن و پیدا کردن پل عابر پیاده که نزدیک به ایستگاه اتوبوس باشد، کمی مشکل به نظر می رسید، او را به دردسر انداخت. از طرفی میزان پیاده روی زیاد نبود و از سوی دیگر پیدا کردن پلها سخت بود. نهایتا به او گفتم که خودم از روی نقشه گوگل به سمت ایستگاه اتوبوس حرکت می کنم و هر جا پل عابر ببینم بلافاصله به آن سوی اتوبان می روم.

 

 همانطور که انتظارش را داشتم به راحتی به ایستگاه اتوبوس و تنها چند ایستگاه بعد به باغ گیاه شناسی سنگاپور رسیدم.

 ورود به این پارک مجانی است ولی برای بازدید از باغ گلهای ارکیده باید ورودی پرداخت کرد. این باغ گیاه شناسی یکی از غنی ترین باغ های گیاهشناسی در جهان است و در لیست میراث جهانی یونسکو ثبت شده است. تنوع گلهای ارکیده این باغ شهرت جهانی برای آن به ارمغان آورده است. بازدید از این مجموعه حداقل ۲ ساعت زمان نیاز دارد.

 

             

مترو سنگاپور بسیار منظم ، تمیز و دسترسی به آن ساده و ارزان است.

     

 با مترو به راحتی به مجموعه تفریحی  Marina Bay Sands رسیدم. هتل ۵۵ طبقه این مجموعه دارای سه برج است که سقف آنها با سازه ای شبیه به عرشه کشتی به هم متصل هستند. بر روی این عرشه یک پارک سه هکتاری با استخر، فضای سبز و مسیر پیاده روی(sky park) به همراه تعدادی رستوران و بار احداث کرده اند. طول استخر ۱۴۶ متر است و لبه آن طوری طراحی شده که به نظر می رسد سطح آب با آسمان یکی می شود و به این سبب به آن استخر بینهایت یا Infinity می گویند. استفاده از این استخر فقط برای ساکنین هتل مجاز است. این هتل مجلل بیش از ۲۵۰۰ اتاق و سوییت دارد.

 در همین مجموعه یک مال بزرگ، چند طبقه سالن کنفرانس و گردهمایی، موزه هنر علوم(به شکل نیلوفر آبی) و کازینو است. کازینو این مجموعه بیش از ۱۰۰۰ میز و ۱۴۰۰ دستگاه دارد. 

         

 

روز چهارم، بیست نوامبر:

 ابتدا به معبد بودایی که به معبد دندان بودا مشهور است رفتم. این معبد در محله چینی ها قرار دارد و گفته می شود که یکی از دندانهای بودا در آنجا نگهداری می شود. 

   

محله چینی ها از مناطق مورد علاقه توریستها است. علاوه بر رستورانها و مغازه هایی که عمدتا اجناس ارزان قیمت می فروشند، نقاشی های دیواری بسیار زیبایی نیز دارد که  عمدتا با موضوعاتی مرتبط با کسب و کار همان محل است. 

 

 محله bugis که در حال حاضر یکی از مراکز بزرگ و اصلی خرید در سنگاپور است در دهه ۵۰ تا ۸۰ مهمترین محله همجنسگرایان و ترانس ها در سنگاپور بود تا اینکه با افزایش مبتلایان به HIV در سطح جهانی، دولت سنگاپور تصمیم گرفت تا بساط ایشان را برچیند.

یکی از مناطق جالب و البته مدرن محله بوگیس، میدان Parkview است. علاوه بر برجهای Due که نمایی زیبا و مدرن دارند، رستوران-بار معروف و بسیار مجلل Atlas با تزیینات شگفت انگیز( Art Deco) و  مجسمه های بسیار ارزشمندی از مجسمه سازهای بزرگی مثل سالوادور دالی، بوترو  در این میدان هستند. درست در وسط حیاط مجسمه یک درنا طلایی رنگ قرار دارد. در سوی دیگر مجسمه تعدادی مرد وجود دارد که به نظر می رسد هر کدام پای خود را بر روی شانه نفر زیری گذاشته تا بتواند بالاتر برود. گفته می شود که این منطقه به سبک مناطقی از شهر نیویورک (میدان گاتهام) طراحی شده است. تعدادی سفارتخانه (امارات، مغولستان و اتریش) در این ساختمان هستند. 

           

در توالتهای سرپایی این رستوران با ایده جالبی مواجه شدم. کف تمامی آنها تصویر یک مگس نقش بسته است و ناخودآگاه فرد استفاده کننده را تشویق می کند تا سعی کند با جریان ادرار مگس را نشانه بگیرد و به این ترتیب از انتشار ادرار با خارج از محفظه مخصوص جلوگیری می شود.

در فاصله کوتاهی از محله بوگیس، محله عربها قرار دارد. کوچه حاجی یا به عبارتی Haji Lane ، همانطور که از اسمش مشخص است، کوچه ای باریک است که اغذیه فروشی ها و بوتیک هایی به سبک کشورهای اسلامی دارد.

 مسجد سلطان قطعا بهترین بنای این منطقه است که در سال ۱۸۲۴ احداث شد. کوچه های منتهی به مسجد کاملا سبک اسلامی دارند. عده ای از توریستها برای امتحان کردن غذاهای عربی و ترکی و همچنین تهیه البسه ، محصولات اسلامی و آشنایی با دین و مذاهب اسلامی به این محله می آیند.

       

 موزه عکاسی در نزدیکی همین محله واقع شده است ولی در زمان بازدید من تعطیل بود. تعدادی مجسمه در محوطه خارجی موزه قرار داده اند که جالب هستند. 

در قسمت جنوبی Marina Bay Sands ، مجموعه Gardens by the Bay قرار دارد. اولین فاز این مجموعه در سال ۲۰۱۱ افتتاح شد. این مجموعه بخشی از پروژه تبدیل سنگاپور از یک “باغ شهر” به “شهری در باغ” می باشد. 

از قسمتهای مختلف این مجموعه می توان به Supertrees اشاره کرد که از شگفتی های واقعی مهندسی و زیست شناسی هستند. آنها مجموعه ای از 18 سازه درخت مانند تشکیل شده اند که ارتفاعشان  از 25 متر تا 50 متر متغیر است. این ابردرخت‌های شگفت‌انگیز میزبان گونه‌های گیاهی متنوع هستند(انواعی از سرخس، انگور، ارکیده).

چیزی که Supertrees را از سازه های دیگر متمایز می کند، ادغام نوآورانه آنها از فناوری های زیست محیطی است که عملکردهای اکولوژیکی درختان واقعی را منعکس می کند. آنها سلول های فتوولتائیک دارند که انرژی خورشیدی را جذب می کنند (شبیه به فرآیند فتوسنتز) و از این منبع انرژی برای عملکردهای مختلف مانند روشن کردن درختان استفاده می کنند. همانند روشی که درختان آب باران را جذب می‌کنند و به چرخه آب کمک می‌کنند، Supertrees نیز آب باران را جمع‌آوری می‌کنند و از آن برای آبیاری و انرژی دادن به نمایشگرهای فواره ها استفاده می‌شود. علاوه بر این، سوپردرخت ها با تسهیل ورود و خروج هوا، نقش مهمی در اکوسیستم باغ ها ایفا می کنند و به عنوان اجزای جدایی ناپذیر سیستم های خنک کننده طبیعی باغ ها عمل می کنند. یک مسیر پیاده روی بین چند تا از این درختان احداث شده که مستلزم پرداخت ۱۰ دلار سنگاپور است. هر شب برنامه نور و صدا با پخش موزیک در این محل اجرا می شود و بازدید کنندگان زیادی دارد.

 

از اردیبهشت سال ۲۰۲۳ به مدت یکسال، در این مجموعه ۶۲ مجسمه برنزی از حیواناتی که در خطر انقراض قرار دارند به نمایش گذاشته شده است. این مجموعه متعلق به دو عکاس حیات وحش به نامهای  Gillie وMarc است که در مدت ۵ سال این مجموعه را کامل کردند. چینش این مجسمه ها بسیار جالب و خلاقانه انجام شده است به طوری که به نظر می رسد این حیوانات در یک صف به طول ۱۹۲ متر به دنبال هم در حرکت هستند. به گفته خالقان این اثر، تمامی این مجسمه ها از روی حیوانات واقعی که سازندگان با برخی از آنها مدتی هم زندگی کرده اند و اسم هم دارند، ساخته شده اند. گوریل، زرافه، گرگ، خرس، کرگدن، فیل نمونه ای از این جانوران هستند که در اندازه واقعی ساخته شده اند.

    

بازدید از Flower Dome یکی از بهترین تفریح های این منطقه است. این گنبد شیشه ای که بزرگترین گلخانه بدون ستون جهان(رکورد گینس در سال ۲۰۱۵) است در مساحتی به وسعت ۱.۲ هکتار ساخته شده است. گونه های متنوعی از گیاهان اقلیمهای و قاره های مختلف به زیبایی در قسمتهای مجزایی قرار داده شده اند. مسیرهای عبوری طراحی شده این امکان را به بازدیدکنندگان می دهد تا با گونه های کمیاب در اقلیم خودشان آشنا شوند. برای من دیدن انواع مختلف درختان بائوباب بسیار جذاب بود و توانستم اطلاعات مفیدی از گونه های مختلف این درختان در کنار یکدیگر به دست بیاورم. در زمانی که من از این گلخانه بازدید کردم، قسمتی را با گلهای مختلف و رنگارنگ در کنار چند شخصیت کارتونی برای جشنهای سال نو میلادی تزیین کرده بودند. برای بازدید از این محل حداقل یکساعت اختصاص دهید. 

 

    

 

یک گنبد شیشه ای دیگر در این مجموعه ساخته شده که Claude Forest یا جنگل ابر نام دارد. متاسفانه در زمان بازدید من به علت تعمیرات و نگهداری ماهانه بسته بود. فضای داخلی این سازه جنگلها و اقلیم استوایی را به همراه یک آبشار بسیار زیبا به نمایش می گذارد. 

جزیره سنتوزا یکی از مهمترین مناطق گردشگری سنگاپور است که در منتهی الیه جنوبی سنگاپور واقع شده است. علی رغم اینکه زمان کوتاهی برای بازدید از آن داشتم ولی تصمیم گرفتم تا شانس خودم را قبل از غروب آفتاب امتحان کنم. برای ورود به جزیره می توان از تله کابین هم استفاده کرد. البته همین تله کابین سواری یکی از جذابیتهای این مکان است. اسکله کشتی های تفریحی(کروز) در همین مکان است و مسافران این کشتی ها برای بازدید از سنگاپور از این منطقه وارد شهر می شوند. من چند گروه مختلف را دیدم که در حال برگشت به کشتی بزرگی بودند که در اسکله توقف کرده بود. تله کابین برای رسیدن به جزیره از اسکله عبور کرد و توانستم عظمت این کشتی تفریحی را ببینم.

 همچنین از فراز پارک آبی و استخر دلفینها عبور کردم و دلفینهایی  که ساعت کاریشان تمام شده بود و همچون زیردریایی که در اسکله پارک شده است، در حال استراحت بودند را دیدم. بعد از رسیدن به جزیره، شما می توانید با کمی پیاده روی به خط تله کابین دوم برسید. این خط بین قسمت شرقی و غربی جزیره کشیده شده است. در این جزیره علاوه بر پارک آبی و آکواریوم ، می توانید اوقات خوشی را در پارک موضوعی استودیو یونیورسال بگذرانید. اگر تصمیم دارید تا کمی در ساحل ماسه ای وقت بگذرانید، قطعا سواحل جنوبی جزیره سانتوزا گزینه خوبی خواهد بود. هرچند که با توجه به غروب آفتاب، زمان زیادی نداشتم، ولی توانستم کمی در جزیره گردش کنم و در مسیر بازگشت از منظره غروب خورشید لذت ببرم. 

     

صبح روز بعد با پرواز مستقیم خطوط هوایی امارات به دبی برگشتم. در مدت زمانی که در فرودگاه منتظر نوبت پرواز بودم از قسمتهای مختلف آن بازدید کردم. باغ کاکتوسها یکی از فضاهای سبز است که بر روی بالکن فرودگاه احداث شده است.

   

سفر به سنگاپور قطعا بدون آشنایی با مسیر موفقیت این کشور بسیار کوچک کامل نخواهد بود. کمی مطالعه در این زمینه به ما یاد می دهد که چگونه می توان با اتکا به داشته های خود و تعامل سازنده با سایر کشورها پله های ترقی را طی کرد و به یک کشور پیشرفته تبدیل شد.

افشین ایران پور

کانون گردشگران جوان ایران

af6872@gmail.com

www.kanoonirangardan.ir