کانون گردشگران جوان ایران سفر مسولانه و ارزان قیمت
سفر به جنوب غربی آلمان
در یازدهم دسامبر سال ۲۰۲۳ از مرز لوکزامبورگ و با عبور از روی پل رودخانه موزل وارد کشور آلمان شدیم. شهر کوچک Igel اولین توقفگاه ما بود. درست در کنار جاده اصلی که از میان شهر عبور می کند به یک ستون سنگی متعلق به قرن سوم که گفته می شود یک سنگ قبر است بر می خوریم. بنای یادبود ستون ایگل با ارتفاع ۲۳ متر یکی از مشهورترین بناهای ستون رومی در آلمان (Igel a.d. Mosel) است. نقش برجسته های روی این ستون روایتگر صحنه هایی از زندگی روزمره و حرفه ای تاجران پارچه و همچنین اساطیر است. از جمله این اشکال می توان به نقش برجسته خرس‌هایی که با گرازهای وحشی می‌جنگند، زنانی که موهای خود را می‌پوشند، کودکانی که به مدرسه می‌روند، مردمی که پارو می‌زنند، می‌رقصند، جشن می‌گیرند یا به شکار می‌روند، اشاره کرد. علاوه بر یادبود برای مردگان خانواده، این بنا احتمالاً هدف تبلیغ تجارت پارچه برای این خانواده نیز بوده است. بازدید از این بنا رایگان است و ۱۵ دقیقه زمان نیاز دارد.
وقتی به شهر تریر Trier رسیدیم مستقیما به مرکز شهر رفتیم و قبل از اینکه ساعت بازدید از باسیلیکا به پایان برسد وارد این بنا شدیم. این بنا در اوایل قرن چهارم به دستور کنستانتین اول، امپراتور روم ساخته شد. سیستم گرمایشی که از طریق کف و دیوارها تامین می شد از نکات برجسته این بنا بود. این بنا بزرگترین تالار بجا مانده از دوران باستان است و در طول تاریخ تغییرات و کاربری متفاوتی داشته تا اینکه در سال 1856، به یک کلیسای پروتستان تبدیل شد. در سال 1944، ساختمان به دلیل حمله هوایی نیروهای متفقین در طول جنگ جهانی دوم در آتش سوخت. هنگامی که پس از جنگ تعمیر شد، تزئینات داخلی تاریخی قرن نوزدهم بازسازی نشد، به طوری که اکنون دیوارهای آجری از داخل نیز نمایان است. این کلیسا علیرغم سالن بسیار بزرگ، تزیینات بسیار ساده ای دارد و به همراه چندین بنای دیگر شهر تریر در لیست میراث جهانی ثبت شده است.
در مجاورت باسیلیکا، کاخ الکترال یا کاخ انتخاباتی قرار دارد که ابتدا بخشی از قصر کنستانتین بود و از قرن ۱۶ تا ۱۸ محل اقامت اسقف اعظم و اکنون محل برگزاری کنسرت موسیقی کلاسیک است. در روبروی این بنا باغ سلطنتی با استخر و مجسمه های رومی قرار دارند.
در انتهای باغ به محوطه باستانی می رسیم که گفته می شود بقایای بزرگترین حمامهای رومی در خارج از رم می باشد مجسمه ای سنگی به شکل یک پا بزرگ در جلو در اصلی موزه قرار دارد که گفته می شود مدلی از پا کنستانتین بزرگ بوده است. متاسفانه ما زمانی به این قسمت از شهر رسیدیم که زمان بازدید از این محوطه باستانی تمام شده بود.
قدم زنان خودمان را به مرکز شهر رساندیم. در میدان مرکزی تعداد زیادی غرفه فروش مواد غذایی که انواع و اقسام غذا و نوشیدنی های محلی را سرو می کردند، حال و هوای خوبی به این شهر داده بود. هوا سرد و بارانی بود ولی جمعیت کثیری که بیشترشان خانواده بودند از این جشن خیابانی لذت می بردند.
دوازدهم دسامبر ۲۰۲۴:
برای بازدید از مهمترین و معروفترین بنای شهر تریر به مرکز شهر رفتیم. Porta Nigra یا دروازه سیاه در سال ۱۷۰ بعد از میلاد با بیش از ۷۰۰۰ بلوک سنگی ساخته شد و به خاطر رنگ تیره اش به دروازه سیاه مشهور شد. در قرن ۱۱ ساختمان این دروازه قسمتی از کلیسا شد تا اینکه در سال ۱۸۰۲ ناپلئون کلیسا را منحل کرد و قسمتهایی از آن تخریب شد. برای بازدید از آن بهتر است ابتدا کمی از آن فاصله بگیریم و به عظمت آن دقت کنیم. بهای بلیط بازدید از طبقات بالایی ۸ یورو است. این بنا دو طبقه دارد. بیشتر تزیینات داخلی همان هایی است که در بیشتر کلیساها وجود دارد. از پنجره های طبقات فوقانی مناظر زیبایی از شهر تریر را می توان دید. بازدید از آن ۴۵ دقیقه زمان نیاز دارد.
پس از خروج، بهتر است مسیر خیابان اصلی را به سمت مرکز شهر ادامه دهید. مهمترین شاخصی که ما را به مرکز شهر هدایت می کند برج ناقوس کلیسا جامع شهر است.
کلیسا جامع تریر قدیمیترین و یکی از زیباترین کلیساهای آلمان است. پایه و اساس این کلیسا به قرن سوم برمی گردد. گفته می شود که مادر کنستانتین کبیر(سنت هلنا) ردای حضرت عیسی در زمانی که به صلیب کشیده شد را به این کلیسا اهدا کرد. این کلیسا یک بار تخریب شد و کلیسایی که هم اکنون می بینیم در قرن ۱۱ ساخته شد. مجسمه ها و تزیینات داخل کلیسا بسیار غنی است. صومعه این کلیسا درست در مجاورت آن قرار دارد و به راحتی قابل بازدید است. کلیسا Liebfrauenkirche درست در کنار کلیسا جامع قرار دارد و به همراه آن در لیست میراث جهانی به ثبت رسیده است. بازدید از این مجموعه به بیش از یکساعت زمان نیاز دارد و مجانی است.
حدود ساعت ده و نیم به سمت شهر Lorsch حرکت کردیم. فاصله شهر تریر تا لورش تقریبا ۲۰۰ کیلومتر است که کمتر از دو ساعت می توان آن را طی کرد. در برخی از اتوبانهای آلمان محدودیت سرعت وجود ندارد و شما می توانید تا هر قدر که دوست دارید روی پدال گاز فشار دهید. اتومبیلی که ما اجاره کرده بودیم یک هیوندای Tocson مدل ۲۰۲۳ بود که فقط ۱۲۰۰۰ کیلومتر کار کرده بود. به همین خاطر وسوسه شدم تا ماکزیمم سرعت آن را امتحان کنم. دو بار تلاش کردم ولی هرگز نتوانستم از سرعت ۱۹۹ کیلومتر در ساعت بیشتر برانم. به نظرم که شرکت اجاره اتومبیل با دستکاری ماشین اجازه نداده بود که سریعتر برود. البته در این اتوبانها اکثر رانندگان با سرعت حدود ۱۶۰ کیلومتر می راندند و هر از چندگاهی اتومبیل یا موتورسیکلتی با سرعت بسیار زیاد از بقیه سبقت می گرفت.
شهر کوچک لورش که در ۶۰ کیلومتری جنوب فرانکفورت قرار دارد، بخاطر خانه های نیمه چوبی و رنگارنگ آن معروف است. کشت تنباکو در لورش قدمت چند صد ساله دارد و به همین دلیل یک موزه درباره تنباکو در آن مشغول به کار است.
اما دلیل اصلی که ما را به این شهر کوچک رساند بازدید از بقایای صومعه و همچنین دروازه ای است که به سلسله کارولنژی در قرن هشتم برمی گردد. سوای از اهمیت تاریخی، این بنا از نظر معماری بسیار شاخص و تا حدودی منحصر به فرد است. چیزی که اکنون روبروی ما قرار دارد، یک دروازه با سه ورودی دالان شکل است و روی این دروازه کلیسا ساخته شده است. این بنا در محوطه ای قرار دارد که چند ساختمان که به صومعه تعلق داشته هنوز در آن وجود دارد. برای بازدید از این محل نیم ساعت فرصت اختصاص دهید. بازدید از آن رایگان است.
توصیه می کنم حداقل نیم ساعت در محوطه اطراف که مرکز شهر است قدم بزنید. چند مجسمه جالب در همین محدوده قرار دارد که گرفتن عکس یادگاری از آنها خالی از لطف نیست.
مقصد بعدی ما شهر Speyer اشپیر بود که در ۵۰ کیلومتری جنوب لورش واقع است. کلیسا جامع اشپیر یکی از مهمترین کلیساهای آلمان است که با حمایت کنراد دوم-امپراتور مقدس روم- در سال ۱۰۳۰ ساخته شد. کنراد دوم به همراه هفت امپراتور و پادشاه دیگر در سرداب آن دفن شده اند. کلیسا در سال ۱۶۸۹ دچار حریق شد و صدمه بسیار جدی دید. تقریبا ۵۰ سال بعد پروژه بازسازی آن شروع شد، شبستان را به همان سبک رومی ساختند ولی نمای کلیسا با سبک باروک بازسازی شد و در نهایت، یک قرن بعد با یک نئورومانسک جایگزین شد تا به سبک اصلی خود نزدیکتر باشد.
ورود به این کلیسا رایگان است ولی برای بازدید از سرداب می بایست ۲ یورو پرداخت کرد. توصیه می کنم که سرداب را حتما ببینید چون علاوه بر این که تابوتها و قبر پادشاهان و اقوام نزدیک آنها در آن است، این سرداب برخلاف دیگر سردابها دارای ستون است.
تالار اصلی بسیار باشکوه و مجلل است. آجرهای بکار رفته در ساخت کلیسا تقریبا دورنگ هستند و این موضوع به زیبایی نمای داخلی و خارجی افزوده است. این کلیسا چهار برج دارد که دو برج جلویی کمی کوتاهتر از برجهای عقبی هستند.
شهر اشپیر، به غیر از کلیسا جامع، جذابیتهای بیشتری نیز دارد. در خیابان روبروی کلیسا جامع ، مخصوصا در ایام جشنهای سال نو میلادی، تعداد زیادی دکه برای فروش مواد غذایی وجود دارد. علاوه بر اینها، فروشگاه‌های کوچک و رستوران‌های متعدد، خانه‌های کوچک و ساختمانهای تاریخی بسیاری مانند تالار شهر، ضرابخانه قدیمی و همچنین دروازه قدیم شهر -با ارتفاع ۵۵ متر- در همین خیابان هستند.
موزه SchPIRA، در محله یهودی ها قرار دارد و بینش جالبی از زندگی آیینی یهودیان اسپایر ارائه می دهد. این شهر یکی از شهرهایی است که جامعه یهودی در آن بسیار شاخص بوده است.
شهر Speyer در کنار رود راین احداث شده است و به همین دلیل از دیرباز بخاطر تاکستان ها و زمینهای حاصلخیز، صنعت کشاورزی خوبی داشته است.
هرچند برای دیدن شهر اشپیر نیاز به زمان بیشتری داشتیم ولی تصمیم گرفتیم تا پیش از تاریک شدن هوا خودمان را به روستای مولبرون Maulbronn برسانیم. این روستا بخاطر صومعه قدیمی آن که در لیست میراث جهانی قرار دارد، معروف است. برای رسیدن به این روستا تقریبا ۶۰ کیلومتر به سمت جنوب راندیم و درست قبل از غروب آفتاب به صومعه رسیدیم. این صومعه قرون وسطایی در سال ۱۱۴۷ تاسیس شد و به تدریج تا قرن ۱۶ کاملتر شد. در محوطه صومعه ساختمانهای متعددی وجود دارد که نمای آنها بسیار زیباست و منطبق بر معماری این منطقه است. اغلب نمای آنها چوبی- آجری و سقف سفالی است.
از نکات برجسته این صومعه سیستم مدیریت آب آن است. سیستم پیچیده ای از مخازن، کانال های آبیاری و زهکش ها در امتداد دره رودخانه و در تپه های اطراف آن قرار دارد که برای تامین آب صومعه، پرورش ماهی و آبیاری مزارع کشاورزی استفاده می شود. علیرغم تغییرات قرن نوزدهم، با زهکشی چندین مخزن، و همچنین گسترش شهر مولبرون، سیستم مدیریت آب هنوز یکی از گسترده ترین و بهترین سیستم های آبی است که حفظ شده است.
هوا کاملا تاریک شده بود که به سمت شهر بادن بادن Baden-Baden حرکت کردیم. این شهر در محدوده جنگل سیاه قرار دارد و بخاطر چشمه های آبگرم مشهور است. Caracalla Spa یکی از مشهورترین این چشمه های آبگرم است که دارای چند استخر در محوطه باز و سرپوشیده است. دمای آب در استخرهای سرباز بین ۳۸ تا ۳۲ درجه متغیر است و این موضوع سبب می شود تا استفاده از این استخرها را در فصل زمستان لذتبخش کند. اما باید این موضوع را در نظر داشت که تا حدامکان از خیس شدن سر می بایست جلوگیری کرد. چون دمای حدود ۶ تا ۷ درجه سانتیگراد در فضای باز به شدت قسمتهایی از بدن را که داخل آبگرم نیستند، آزار می دهد. ما تقریبا دو ساعت را در این مجموعه گذراندیم. قیمت بلیط ورودی ۲۰ یورو می باشد.
ما شب را هتلی در روستای Neuweier اقامت کردیم. این هتل در حقیقت یکی از خانه های سنتی بسیار زیبا و دو طبقه این منطقه بود که صاحبخانه اتاقهای آن را به حمام و دستشویی مجزا تجهیز کرده بود و اجاره می داد. طبقه همکف به رستوران اختصاص داده شده بود که با سلیقه بسیار خوب او تزیین و دکور شده بود. ما برای یک شب اقامت به همراه صبحانه ۱۲۰ یورو پرداختیم.
افشین ایران پور
کانون گردشگران جوان ایران
