نام انگلیسی : Lesser kestrel
لاتین : Falco Naumanni
اندازه این پرنده 27-33 سانتیمتر است و طول بالهای باز آن 63-72 سانتی متر می شود ؛ این پرنده شبیه دلیجه ولی کوچکتر و رنگش روشنتر است، دم و بالهایش نیز کوتاهتر از دلیجه است. رفتار جسورانهتر ، سر و صدای زیادتر و آشیانه ساختن دستهجمعی ، آن را از دلیجه متمایز می سازد . پرواز آن نرمتر از پرواز دلیجه و دمش باریکتر است ( بخصوص در قاعده ) . به ندرت درجا بالمی زند ، ولی اغلب بالباز روی می کند ، پرنده نــر در سطح پشتی به رنگ بلوطی خوشرنگ ، بدون خال و لکه و سر و دم آن آبیتر از دلیجه نــر است . ماده و نابالغ این پرنده ، شباهت بیستری به ماده و نابالغ دلیجه دارند . در حال پرواز سطح زیرین بالها و دم خیلی کمرنگ است ، با لبه سیاه و در سطح پشتی لکه کبودرنگ بزرگ روی شاهپرهای ثانوی بال دیده می شود . دلیجه کوچک ناخنهایش سفید است ( نام قدیمی : دلیجه ناخن سفید ) ولی ناخنهای دلیجه سیاه می باشد ( نام قدیمی : دلیجه ناخن سیاه ) . دلیجه کوچک معمولا از حشرات در حال پرواز تغذیه می کند.
زیستگاه :
اغلب در ساختمانهای متروک ، درههای تنگ و سنگی، شکاف درختان و امثال آن دیده می شود . ولی معمولا در فضاهای باز به شکار می پردازد . به صورت دستهجمعی در سوراخ دیوارهای بلند ، پشت بامها و شکاف صخرهها همراه با کبوترها و گنجشکها ، لانهسازی و زادوولد می کند .
در فصل تولید مثل بین 3-6 تخم می گذارد. ماننده سایر شاهین ها آشیانه دلیجه کوچک هیچگونه ساختاری ندارد و فقط شکاف ها را برای آشیانه بر می گزیند بدون اینکه عملیات ساختمانی روی آن انجام دهد.
صدای پرنده:
برخلاف دلیجه که kee-kee-kee. صدای دلیجه کوچک به این صورت است: chay-chay-chay
پراکندگی :
دلیجه کوچک از جمله پرندگانی ست که تابستانها از پراکندگی فراوانی برخوردار بوده و اما در حال حاضر اطلاع دقیقی از وضعیت تعداد و پراکندگی این پرنده با شکوه در دست نیست.
اما علاقمندان می تواند تعدادی از این پرنده را در این فصل در پارک نیاوران تهران مشاهده کنند.
نگارش یافته توسط پرندگان ایران