گزارش سفر به ایتالیا، مهد هنر

 

از کودکی ایتالیا را با سه چیز می شناختم:” پرچم شبیه ایران، ماشین مسابقه ای فراری و پائولوروسی فوتبالیستی که تیم برزیل را از جام جهانی 1982 حذف کرد”. ولی به تدریج نگرشم عوض شد حالا ایتالیا را کشوری می بینم با هنر و معماری باورنکردنی، شهرهایی بسیار زیبا با بافت قدیمی که نهایت سعی در حفظ آنها انجام می شود. فراری جای خود را به بوگاتی و مازاراتی داده و پوستر پائولومالدینی فوتبالیست، مدتهاست که تصویر محبوبی است در اتاق دختران جوان! وقتی به آثار ثبت شده در فهرست میراث جهانی مراجعه کنید، کشور ایتالیا با ثبت 51 اثر در صدر کشورها قرار دارد و این به تنهایی یعنی اهمیت دادن به فرهنگ و هنر و میراث فرهنگی و صد البته نگرش سیاستمداران کشور به حفظ هویت ملی.

ما سفر به ایتالیا را به همراه همسر و دو پسربچه شیطون پنج ساله و یکساله از دبی آغاز کردیم، از میانه سفر هم یکی از دوستانم- بنیامین- از آلمان به ما ملحق شد.

طبق روال سفرنامه نویسی، بهتر است کمی درباره جغرافیا و تاریخ ایتالیا بدانیم. من این قسمت را عینا از ویکیپدیا فارسی کپی کرده ام که به نظرم معتبر و در عین حال کامل است. خواندنش ممکن است کمی طولانی باشد ولی پیش زمینه فکری خوبی برایتان مهیا می کند مخصوصا اگر قصد سفر به ایتالیا را دارید:

“ایتالیا کشوری در جنوب اروپا و پایتخت آن شهر رم است. این کشور از شبه‌جزیره ایتالیا و دو جزیره سیسیل و ساردِنی در دریای مدیترانه تشکیل شده‌است. امروزه ایتالیا کشوری توسعه‌یافته است و جزو گروه هشت به‌شمار می‌آید.

واحد پول این کشور یورو و زبان رسمی آن ایتالیایی است. جمعیت ایتالیا ۶۰ میلیون و ششصد هزار نفر است و ۹۱٫۶ درصد مردم آن مسیحی هستند.

ایتالیا پنجمین کشور پرجمعیت اروپا و بیست و سومین کشور پرجمعیت دنیا است. ایتالیا آب‌وهوای معتدل فصلی دارد و آب‌وهوای مناطق ساحلی آن با شرایط هوایی کوهستان‌های داخلی تفاوت زیادی دارد.

دو کشور مستقل بسیار کوچک به نام‌های واتیکان و سان مارینو در درون خاک ایتالیا قرار دارند و یک تکه از خاک ایتالیا نیز بیرون از خاک اصلی این کشور و در سوئیس قرار دارد که کامپیونه دیتالیا نامیده می‌شود.

رم، پایتخت ایتالیا، به عنوان پایتخت امپراتوری روم و اقامتگاه پاپ، برای سده‌های پیاپی از مراکز سیاسی و مذهبی تمدن غرب بود.

تاریخ:

روم باستان:

امپراتوری روم که از شهر رم شروع به گسترش کرده بود نه تنها ایتالیا بلکه کل حوزه مدیترانه و حتی بریتانیای دور دست را هم تحت کنترل خود درآورده بود.در اواخر قرن سوم میلادی و اوایل قرن ۴ میلادی امپراتوری روم غربی که با مشکلات کم شدن جمعیت و در نتیجه درآمد مالیاتی کمتر برای تجهیز سپاه مواجه شده بود، نتوانست در مقابل امواج سهمگین قبایل ژرمن مقاومت نماید و در نتیجه دوبار، مرتبه اول در سال ۴۱۰ توسط گوت‌ها و بار دوم در سال ۴۵۵ توسط وندال‌ها شهر رم غارت شد. در سال ۴۷۶ آدوآکر فرمانده سپاهیان مزدوری که در ایتالیا در خدمت امپراتوری روم غربی بود، رمولوس آگوستوس آخرین امپراتور روم غربی که کودک بود را خلع کرده و به صورت اسمی و نه عملی ایتالیا را تحت کنترل روم شرقی اداره کرد. این واقعه یعنی سقوط روم غربی مبدای برای شروع قرون وسطا محسوب می‌شود.

قرون وسطی:

بعد از آدوآکر ابتدا استروگوت‌ها و پادشاهشان تئودوریک با حمایت روم شرقی بر ایتالیا مسلط شدند. در اوایل قرن ۶ میلادی روم شرقی با حمله به ایتالیا کنترل کامل ایتالیا را به دست آورد. بعد از انها نوبت به لومباردها می‌رسد که در همین ایام دستگاه حکومت پاپ در شهر رم حکومت مستقلی برای خود تشکیل می‌دهد که مهمترین حامی آن پادشاهان فرانسه هستند که بر قسمتهایی از ایتالیا تسلط پیدا می‌کنند. در جنوب ایتالیا هم شاهد حکومت‌هایی که از جانب مسلمانان و نورمن‌های مهاجم تشکیل شده بود هستیم.

رنسانس:

رنسانس در سال‌های ۱۳۰۰ از ایتالیا آغاز شد و در عرض سه قرن در سراسر اروپا انتشار یافت. به ندرت در دوره‌ای چنین کوتاه از نظر تاریخی، رخدادهای متعددی به وقوع می‌پیوندد. حال آنکه این قرن‌ها سرشار از تغییرات اساسی و فعالیت‌های بزرگ است. جهان امروزی نتیجه همین فعالیت هاست، زیرا رنسانس پایه‌های اقتصادی، سیاسی، هنری و علمی تمدن‌های کنونی غرب را بنا نهاد. دانش و هنر پیشرفتهای عظیمی در ایتالیای سدهٔ پانزدهم و شانزدهم بوجود آوردند. این احیای فرهنگی به رُنِسانس (یعنی نوزایش) مشهور شده‌است. دانشمندان، سرایندگان و فیلسوفانی ظهور کردند که با الهام از میراث اصیل روم و یونان با دیدگانی تازه‌تر به جهان می‌نگریستند. نقاش‌ها به مطالعهٔ کالبد انسان پرداختند و اعضای بدن انسان را به شیوهٔ واقع‌گرایانه‌ای نقاشی می‌کردند. فرمانروایان ساختمان‌ها و کارهای بزرگ هنری را سفارش دادند. این عقاید تازه بزودی در سراسر اروپا گسترش یافت.

دوران ناپلئون:

ناپلئون به سرپرستی سپاهی برای جنگیدن با اتریشی ها به ایتالیا فرستاده می‌شود. او سربازان روحیه باخته را سازماندهی می‌کند و با پیروزی وارد شهر میلان می‌شود. فرانسه بر شمال کشور ایتالیا تسلط می‌یابد. ناپلئون پادشاهی ایتالیا را ایجاد می‌کند که خود پادشاه آن و پسرخوانده اش بوهارنه(پسر ژوزفین همسرش)نایب السلطنه و حاکم اصلی است. همچنین ناپلئون پادشاهی ناپل و جمهوری ونیز را هم نابود می‌کند و حکومت نواحی مختلف ایتالیا را به سردارن و خواهران و برادرانش می‌دهد. پاپ هم دستگیر و در فرانسه تحت نظر گرفته می‌شود و شهر رم به صورت رسمی به فرانسه الحاق می‌شود. بعد از شکست و نابودی ناپلئون حکومت‌های قدیمی ایتالیا احیا می‌شوند و اتریش هم مجدداً بر شمال ایتالیا تسلط پیدا می‌کند.

یگانگی در قرن ۱۹:

از میان مشکلات عدیده‌ای که یگانگی ایتالیا (۱۸۷۰ – ۱۸۴۸) به‌دنبال داشت، آنچه بیش از همه اضطراری می‌نمود، همانا یکدست ساختن سرزمینی بود که از لحاظ سیاسی و اقتصادی بسیار متفاوت بود. بکار گیری ساختارهای اداری دوره رژیم سلطنتی ساوویا در طول زمان باعث وخیم تر شدن اختلافات قبلی میان مناطق مختلف ایتالیا گردید و بدنیال آن موج مهاجرت طبقه روستایی به سوی آمریکای شمالی و جنوبی آغاز شد. میان سالهای پایانی قرن نوزدهم و سالهای آغازین قرن بیستم، چند میلیون ایتالیایی به خارج از کشور مهاجرت نمودند. از دیدگاه اقتصادی و اجتماعی، دوره قبل از اتحاد تا زمان آغاز جنگ اول جهانی با پدیده رشد کلی کشور همراه بود که با تکیه به موقعیت بین‌المللی مثبت، این امکان را یافت تا سر و سامانی به وضعیت مالی و ساختارهای دولتی داده و بخش‌های اصلی برای کمک به پیشرفت و توسعه صنعتی را گسترش دهد و در این راستا البته از کمک سخاوتمندانه سرمایه‌های خارجی نیز بهره برد. شرایط اجتماعی کشور، که همراه با اختلافات پیش گفته میان مناطق روستایی و شهری بود، سالهای اولیه ”صنعتی سازی کشور” و اولین قدمها بسوی یک ساختار مدرن اجتماعی را با شکل گیری احزاب سیاسی رقم زد. ظهور این احزاب سیاسی و تنش‌های اجتماعی ناشی از آن تأثیر گسترده‌ای بر جریانهای بعدی تاریخی ایتالیا بجای گذاشت. در نتیجه انقلابی با کنترل امپراتوری ساردنی اتفاق افتاد که موجب اتحاد و وحدت ایتالیا گردید.

جنگ جهانی اول:

بدنبال بر خورداری شهروندان ایتالیایی از حق رای در سال ۱۹۱۳، روند یکپارچه سازی سیاسی کشور تکمیل شد و این در حالی بود که چهره بین‌المللی ایتالیا که به‌دنبال اصلاحات آغاز شده از فردای روز اتحاد، هماهنگ تر و مدرنتر شده بود، وجهه بیشتری یافته و تقویت می‌شد. در آستانه جنگ اول جهانی، ایتالیا چشم انداز ترسیم شده تا آن زمان را دگرگون ساخته و در کنار قدرتهای متحد، فرانسه، انگلیس و ایالات متحده وارد جنگ شد.

میان دو جنگ جهانی:

ایتالیا هر چند که از مبارزه پیروز خارج شده بود، اما از نقطه نظر اقتصادی زیر بار فشارهای وارده، دچار چنان آشفتگی‌هایی گردیده بود که دولتهای وقت آن زمان توان هدایت آن را بسوی دست آورده‌های مثبت نداشتند. در این برهه برخی از تشکیلات سیاسی که بعدها بمدت دهها سال بر آینده کشور تأثیرات عمیقی گذاشت، پا به عرصه وجود گذاردند، از جمله حزب ملت (۱۹۱۹) که بعدها به حزب دموکرات مسیحی تغییر شکل داد، حزب سوسیالیست، حزب کمونیست که توسط گرامشی پایه گذاری شد (۱۹۲۱) و طبقات مبارز که توسط موسولینی شکل گرفت (۱۹۱۹) و بعداً در سال ۱۹۲۱ به حزب فاشیست ملی تغییر شکل داد و عامل به قدرت رسیدن موسولینی شد. در سال ۱۹۲۵ (میلادی) با ممنوع شدن فعالیت تمامی دیگر احزاب، دوره رژیم فاشیست و رهبری موسولینی آغاز می‌شود که با سیاست استبدادی و در پوشش ملی گرایی، باعث دگرگونیهای ریشه‌ای در زندگی کشور گردید و آزادی‌های سیاسی را محدود نمود. این رژیم برای ممانعت از دشمنی کلیسای کاتولیک، به توافقی با واتیکان (۱۹۲۹) دست یافت. در آن سالها اقدامات جدی برای تقویت و توسعه فعالیت‌های صنعتی و کشاورزی صورت گرفت. در زمینه سیاست خارجی، موسولینی سعی کرد با اتکا به سیاست توسعه طلبانه و قدرتهای محور، پرستیژ خود را تثبیت نماید که نقطه اوج آن اتحاد با آلمان و ورود به جنگ دوم جهانی (۱۹۴۵ – ۱۹۴۰) علیه متفقین و متعاقباً سقوط رژیم فاشیست به‌دنبال ناکامی‌های نظامی بود.

بعد از جنگ جهانی دوم:

بازسازی دموکراسی و اداره وضعیت سخت کشور بعد از پایان جنگ و سعی در از بین بردن هر آنچه از رژیم فاشیست به ارث مانده بود، باعث شد تا مجمع قانون اساسی شکل بگیرد. در دوم ژوئیه سال ۱۹۴۶، و به‌دنبال انجام رفراندوم نظام سلطنتی باطل و «جمهوری ایتالیا» متولد شد و این تاریخ تبدیل به جشن ملی شد. قانون اساسی جدید از تاریخ اول ژانویه ۱۹۴۸ رسمیت یافته و به مرحله اجرا در آمد. ایتالیا بعد از جنگ، تلاش زیادی برای نزدیکی به کشورهای غرب انجام داد و در این راستا به اتحاد آتلانتیک ملحق شد که سازمانی نظامی دفاعی است که به ابتکار آمریکا شکل گرفت و اکثر کشورهای اروپایی غربی نیز به آن پیوستند. در سطح اروپا، ایتالیا در آن دوره از جمله کشورهایی بود با حداکثر توان در راستای یکپارچگی اروپا در طی مراحل مختلف آن، چه از نظر اقتصادی و چه سیاسی کوشش نمود.

 

از اول ژانویه ۱۹۹۹ (میلادی)، ایتالیا از جمله ۱۱ کشوری است که واحد پولی یورو را به عنوان پول واحد برگزید”.

 

سفرنامه ایتالیا:

سفر ما از 25 سپتامبر تا 9 اکتبر 2015 (3 تا 17 مهر 1394)به درازا انجامید. لذا تمامی هزینه های ذکر شده در این سفر در این بازه زمانی است.

ما برای استفاده بیشتر از زمان تصمیم گرفتیم که از پرواز شرکت هوایی امارات به مقصد ونیز و بازگشت از رم استفاده کنیم. قیمت بلیط رفت و برگشت 920 دلار بود. طبق برنامه ریزی انجام شده قرار بود تا 21 میراث جهانی را در این سفر ببینیم و با توجه به قرار داشتن این مکانها- بعضا- در خارج از مسیرهای اصلی، تصمیم گرفتیم تا از ماشین کرایه ای استفاده کنیم که با توجه به وجود بچه ها عاقلانه به نظر می رسید. طبق پیش بینی انجام شده می بایست بیش از 2000 کیلومتر را در این سفر طی می کردیم. برای کرایه اتومبیل در فرودگاه ونیز و پس دادن آن در شهر رم مجموعا حدود 800 یورو پرداختیم که نهایتا با گازوییل مصرفی حدود 1000 یورو برایمان آب خورد که با توجه به مسافت 2100 کیلومتری طی شده به نظر معقول بود. اگر تصمیم دارید که اتومبیل کرایه کنید حتما به یاد داشته باشید که این کار را باید از چند روز قبل از سفر و به صورت آنلاین انجام دهید و بهتر است از شرکتهای معتبر اتومبیل بگیرید تا در مواقع ضروری دچار مشکل نشوید. برای اجاره اتومبیل شما به گواهینامه بین المللی و همچنین اصل گواهینامه کشور خود در هنگام تحویل اتومبیل نیاز دارید. داشتن کردیت کارت شرط دوم است که بدون آن تقریبا این کار غیرممکن است. اتومبیل معمولا با باک پر تحویل داده می شود و با باک پر تحویل گرفته می شود در غیر اینصورت به صورت ناجوانمردانه ای شما را شارژ خواهند کرد. در هنگام تحویل اتومبیل حتما از سالم بودن بدنه و موتور اتومبیل اطمینان حاصل کنید و از مامور شرکت بخواهید که شماره تلفن ضروری را غیر از شماره تلفن شرکت در اختیار شما بگذارد. صدمات کوچک بدنه مهم نیست(از قبیل خطهای کوچک روی بدنه) و در زمان بازگردندان اتومبیل از شما درباره آنها نخواهند پرسید. لذا در موقع تحویل اتومبیل خیلی مته به خشخاش نگذارید که ظاهرا همه این موارد را بیمه اتومبیل پوشش می دهد. به خاطر داشته باشید که بیشتر شرکتهای اجاره اتومبیل مبلغی به عنوان برگرداندن اتومبیل از شهر مقصد به شهر مبدا ، شما را شارژ خواهند کرد. برای اجاره اتومبیل من وبسایت زیر را پیشنهاد می کنم: http://www.rentalcars.com/en/country/it/

در صورتی که با اتومبیل کرایه ای در ایتالیا سفر می کنید توجه به چند نکته بسیار مهم است، اولا جریمه ها بسیار سنگین است لذا فکر سرعت بیش از حد مجاز و پارک در محلهای غیر مجاز را از سر بیرون کنید و ثانیا در بیشتر شهر ها محدوده طرح ترافیک ZTL(Zona Traffico Limitato) وجود دارد که با دوربین کنترل می شود و ورود به آنها جریمه ای 150 یورویی دارد. البته سیستم شهری طوری طراحی شده که چندین پارکینگ بزرگ معمولا قبل از ورود به محدوده طرح ترافیک وجود دارد و می توان از آنها استفاده کرد.

نقشه سفر را در زیر ببینید تا با هم سفر را شروع کنیم:

روز اول 25 سپتامبر:

با پرواز ساعت 9:40 دبی-ونیز به سمت ایتالیا حرکت کردیم و پس از شش ساعت و در ساعت14:00 به وقت محلی وارد فرودگاه بین المللی مارکوپلو شدیم. به نظر فرودگاه بزرگی نیست ولی تعداد زیادی هواپیما در فرودگاه وجود دارد که نشانگر حجم بالای مسافر است. بلافاصله به محل چک پاسپورت رفتیم، پلیس گذرنامه بدون وارد کردن مشخصات ما در کامپیوتر و یا یادداشت کردن مشخصات ما، تنها مهر ورود را به پاسپورت زد و ما وارد کشور ایتالیا شدیم!. درست در سالن خروجی شرکت هرتز را که اتومبیل را از آنجا کرایه کردیم را یافتیم و پس از انجام کارهای اداری به سمت پارکینگ حرکت کردیم. درباره تهیه سیم کارت تلفن همراه سوال کردیم که متاسفانه در فرودگاه ونیز در دسترس نبود و ما را به نزدیکترین شهر حواله دادند. پس از تحویل اتومبیل که یک دستگاه ولوو ایکس-سی 60 گازوییلی بود به سمت شهر Marcon حرکت کردیم و در یک مجموعه فروشگاهی بزرگ موفق به تهیه سیم کارت شدیم که دو گیگابایت هم اینترنت داشت و بابت آن 20 یورو پرداختیم که تا انتهای سفر هم کارمان را راه انداخت. از آنجا که اتومبیلمان GPS داشت لذا در بیشتر مواقع بجای GPS موبایل از GPS اتومبیل استفاده می کردیم. در این زمان بود که فهمیدیم در طی سفر با مشکل بزرگی دست به گریبان خواهیم بود و آن چیزی نیست جز مشکل زبان و ارتباط برقرار کردن با بسیاری از مردم ایتالیا! ما برای اقامت بجای ونیز شهر Padova را انتخاب کردیم چرا که دسترسی با اتومبیل به این شهر ساده تر از ونیز است. از فرودگاه تا Padova حدودا 50 کیلومتر است و در صورت استفاده از اتوبان باید 2.8 یورو بپردازید.

بطور کلی جاده های ایتالیا از کیفیت خوبی برخوردار است و استفاده از اتوبانها معمولا با پرداخت عوارض امکانپذیر است. در هنگام ورود به اتوبان برگه ای الکترونیکی به شما داده می شود و در هنگام خروج از اتوبان میزان عوارض با احتساب مسافت طی شده از شما اخذ می شود. مراقب باشید که برای پرداخت عوارض از باجه هایی استفاده کنید که علامت پرداخت دستی یا توسط دستگاه وجود دارد، زیرا باجه هایی برای اتومبیلهایی تعبیه شده که دارای برچسبهای ویژه عبور هستند و در صورت عبور از آنها جریمه می شوید.

بعد از ورود به شهر Padova یا Padua ابتدا وارد هتل شدیم. Hotel SB تقریبا در حاشیه شهر قرار دارد ولی بسیار شیک و مرتب است و امکان پارکینگ سر بسته و مجانی را هم دارد. ما بابت دو شب اقامت در این هتل مجموعا 175 یورو پرداختیم. توجه داشته باشید که علاوه بر قیمت مصوب، مسافران در هر شهر باید مبلغی را هم با عنوان City Tax پرداخت کنند که معمولا به ازای هرنفر بین یک تا چهار یورو برای هر شب متفاوت است. http://www.hotelsb.it/en/

با توجه به کمبود وقت تصمیم گرفتیم گشتی در بافت قدیم شهر بزنیم. به میدان Prato della Valle رفتیم و ماشین را در پارکینگی که در ضلع جنوبی میدان قرار داشت پارک کردیم. این میدان بزرگ که بیشتر شبیه پارک است با مجسمه های زیبایی تزیین شده است.

خیابان Roma که در محدوده طرح ترافیک ZTL قرار دارد از میان بافت قدیم شهر می گذرد . بیشتر خیابانهای فرعی یکطرفه هستند یا ورود اتومبیل به آنها ممنوع است. تعداد گالری ها و مراکز هنری کاملا چشمگیر است.

روز دوم 26 دسامبر:

صبح برای بازدید از باغ گیاهشناسی عازم مرکز شهر شدیم و اتومبیل را در پارکینگ شب قبل پارک کردیم فقط تفاوت در این بود که ترافیک سبب شد تا بیش از یک ساعت را در صف ورود به پارکینگ و پیدا کردن جای پارک صرف کنیم. باغ گیاهشناسی Orto Botanico که ثبت میراث جهانی است، در جنوب میدان Piazza del Santo قرار دارد. این باغ در سال 1545 تاسیس شده و از قدیمیترین باغ های گیاهشناسی اروپا است. ورودیه این باغ 12 یورو است و شامل چندین سالن برای اقلیمهای مختلف است. برای بازدید از این باغ حداقل به دو ساعت زمان نیاز دارید. http://www.ortobotanicopd.it/en

از Padua عازم ونیز شدیم که حدودا 50 کیلومتر و با احتساب ترافیک یکساعت و نیم فاصله دارد. 2/8 یورو هم عوارض جاده ای این مسیر است. در بدو ورود به ونیز تابلوهای پارکینگ شما را برای پارک اتومبیل هدایت می کنند. حدودا 25 یورو مقدار پولی است که برای یک روز در این پارکینگها باید بپردازید.

همانطور که می دانید در ونیز حمل و نقل با قایق انجام می شود و جایی برای عبور اتومبیل نیست. پس باید از تاکسیهای قایقی یا اتوبوسهای دریایی یا قایقهای کوچک پارویی مخصوص ونیز که گوندولا نام دارد استفاده کرد. شاید بهتر باشد برای صرفه جویی در پول و وقت ابتدا از اتوبوسهای دریایی که ایستگاههای متعددی در کانال بزرگ ونیز دارند استفاده کرد و تا انتهای کانال یعنی تا میدان San Marco رفت و پیاده از این مسیر از کوچه پسکوچه های باریک و پلهایی که آنها را به هم متصل کرده عبور کرد و در صورت تمایل کمی هم گوندولا سواری کرد.

گوندولا، قایقهای تفریحی و سنتی ونیز است که برای جابجایی مسافران در کانالهای باریک داخل شهر ونیز استفاده می شود و امروزه بیشتر کاربرد توریستی دارد. قایقرانها معمولا با لباسهای مخصوص گوندولا را می رانند. گوندولا و همچنین ماسکهای صورت ونیزی، از نمادهای شهر ونیز است.

در دوسمت کانال بزرگ هتلها و گالریهای متعددی قرار دارند که در شهرت ونیز بی تاثیر نبوده اند. ایستگاه San Marco بسیار شلوغ است و بسیاری نیز در صف طویل ورود به کلیسا ایستاده اند. عکاسی در کلیسا ممنوع است ولی بازدید از آن مجانی است. در مجاورت کلیسا، قصر دوک ونیز Palazzo Ducale قرار دارد که ورودی آن 18 یورو است. ساختمان اصلی قدمتی حدود 450 ساله دارد. تزیینات داخلی و نقاشیهای دیواری بینظیر هستند و برای بازدید از این کاخ حداقل به دو ساعت زمان نیاز است. http://palazzoducale.visitmuve.it/en/home/

همانطور که گفته شد گردش در کوچه های باریک ونیز خالی از لطف نیست و هر منطقه زیبایی مخصوص خودش را دارد. معماری مخصوص شهر سبب شده شما ونیز را شهری شناور در آب ببینید و بدین سبب این شهر در لیست میراث جهانی به درستی جای گرفته است. در میدان San Marco رستورانهای فراوانی قرار دارند که با پذیرایی در خارج از رستوران و در محوطه میدان حال و هوای خاصی را برای مشتریان خود ایجاد کرده اند. برخی نیز موسیقی زنده را چاشنی رستورانهای خود کرده اند تا مشتری های بیشتری را جذب کنند.

روز سوم 27 دسامبر:

به سمت شهر Vicenza به راه افتادیم. فاصله پادوا تا ویچنزا حدود 40 کیلومتر است و عوارض جاده ای هم 8/2 یورو می باشد. این شهر بعلت بافت قدیمی ویژه ای که دارد در لیست میراث جهانی ثبت شده است. شاید شاخصترین مکان دیدنی شهر Teatro Olimpica باشد که در مرکز شهر واقع شده است. ورودیه این بنا 9 یورو است و برای بازدید از آن حدود 30 دقیقه زمان نیاز است.

دکور صحنه نمایش در این سالن تئاتر که هنوز هم مورد استفاده است بسیار جالب است و نمایی شبیه کوچه و خیابانهای دوران روم باستان دارد. http://www.teatrolimpicovicenza.it/en.html

مقصد بعدی شهر زیبای Verona است. این شهر نیز در لیست میراث جهانی قرار دارد و فاصله اش با ویچنزا حدود 50 کیلومتر یا یکساعت رانندگی با پرداخت عوارض 8/2 یورویی است. شکسپیر با خلق رمان معروف رومئو و ژولیت این شهر را به عنوان شهر عشق و درام معرفی کرد چرا که داستان در این شهر اتفاق افتاده است و از قضا بالکن خانه ای را در محله قدیمی به نام بالکن ژولیت نامگذاری کرده اند. قطعا بهترین مکان دیدنی در شهر ورونا Roman Arena است که استادیومی از قرن اول میلادی است. هرچند این بنا در زلزله ای که در قرن 12 رخ داد تقریبا ویران شد، اما بعدها مجدد احیا شد و اکنون نیز با ظرفیت 30000 نفر پذیرای بسیاری از کنسرتها و اپراهایی است که در طی سال اجرا می شوند. بلیط ورودی 10 یورو است و یکساعت زمان برای بازدید کافی است.

اطراف این مجموعه رستورانهای بسیاری وجود دارد که برای صرف نهار مناسب هستند. http://www.arena.it/arena/en

بعدازظهر با 45 کیلومتر رانندگی و پرداخت 2.3 یورو عوارض، به شهر کوچک Mantua رسیدیم این شهر نیز در لیست میراث جهانی است. قسمت قدیمی شهر به صورت شبه جزیره کوچکی در میان دریاچه ای قرار دارد که البته اکنون با کمک چند پل به قسمتهای دیگر شهر متصل است. دو قصر بسیار زیبا در این شهر قرار دارند که متعلق به دوک های دوره خود بوده اند. Palazzo Te متعلق به دوک فردریکو دوم در قرن 16 بوده است و علاوه بر اتاقهایی که با نقاشی های دیواری و سقفی مزین شده اند دارای موزه ای شخصی نیز بوده که اشیایی از مصر باستان و حتی یک مومیایی نیز در آن وجود دارد. شاید این قصر به سبب نقاشی هایی که سوژه های آنها زنان و مردان بهشتی و جهنمی و عریان هستند، شهرت یافته است. ورودیه 9 یورو است و دو ساعت زمان برای بازدید آن نیاز است هرچند که باغ زیبایی که قصر در آن واقع شده خود نیاز به زمان بیشتری دارد. http://www.palazzote.it/

Palazzo Ducale شهر مانتوآ بیش از 300 سال در دوره رونسانس محل زندگی خانواده Gonzaga بود این قصر بزرگ نیز کلکسیونی از نقاشیهای دیواری و تابلوهای نقاشی بسیار گرانبهاست. ورودیه آن 6.5 یورو و برای بازدید حدود 2 ساعت زمان نیاز دارد. http://www.mantovaducale.beniculturali.it/

       

هوا رو به تاریکی بود که به سمت شهر Modena حرکت کردیم با طی 75 کیلومتر ، پرداخت 3 یورو عوارض و بعد از یکساعت به هتل آپارتمان Albergo Duomo که بیشتر شبیه یک خانه بود که اتاقهایش برای اقامت مسافران تفکیک شده، رسیدیم. http://www.albergoduomomodena.it/

خوشبختانه در حیاط کوچکش جایی برای پارک کردن اتومبیل ما بود. برای اقامت یک شب 65 یورو پرداختیم. برای شام به خیابان اصلی رفتیم و مغازه کوچکی را پیدا کردیم که پیتزا درست می کرد ولی جایی برای سرو غذا نداشت و بگیر و ببر بود. نسبتا هم مشتری های زیادی داشت. ما هم پیتزا را از آنجا تهیه کردیم و به هتل بردیم. انصافا از بسیاری از رستورانهایی که در طول این سفر از آنها پیتزا خریدیم، بهتر بود. البته Modena به خاطر سه چیز خیلی معروف است ، اول بخاطر خوراکی ها (به جرات می توان گفت بهترین سرکه بالزامیک دنیا در Modena درست می شود) دوم بخاطر کارخانه های معروف اتومبیل سازی که در اطراف شهر هستند مثل کارخانه مازراتی، لامبورگینی و فراری. نهایتا این شهر محل تولد Pavarotti یکی از مشهورترین خوانندگان اپرای جهان که البته چند سال قبل از دنیا رفت، می باشد.

روز چهارم 28 دسامبر:

صبح بعد از صرف صبحانه مختصر هتل به سمت مرکز شهر به راه افتادیم. ماشین را در بیرون طرح ترافیک پارک کردیم و پیاده به سمت کلیسا جامع حرکت کردیم. ورود به کلیسا آزاد است و نیازی به پرداخت ورودیه نیست. کلیسا به همراه میدان مجاور آن در لیست میراث جهانی ثبت شده اند. برای بازدید از این مجموعه و گردش کوتاهی در کوچه و پس کوچه های اطراف آن حداقل به یکساعت وقت نیاز دارید.

مقصد بعدی شهر Parma در 60 کیلومتری یا یکساعتی شهر Modena است. دو یورو هم عوارض جاده ای است. در بدو ورود به شهر احساس می کنید که به شهری آرام و ساکت و بسیار تمیز وارد شده اید. نکته مهم این است که مراقب ورود به مناطقی که طرح ترافیک است باشید چون خیلی قاعده مشخصی ندارد. ممکن است خیابانی در میان خیابانهای دیگر جزء طرح باشد. شاید مهمترین منطقه دیدنی همان، میدان کلیسا جامع باشد که البته در داخل طرح ترافیک است. قدمت کلیسا به قرن دوازدهم برمی گردد و با نقاشی های دیواری و سقفی زیبا مزین شده است. در ضمن بازدید از زیرزمین کلیسا را فراموش نکنید. در خارج از کلیسا و در ضلع شرقی میدان ساختمان استوانه ای شکلی وجود دارد که جهت غسل تعمید ساخته شده است که به آن Battistero می گویند و ورودیه آن به همراه کلیسا 7 یورو است. یکساعت زمان را برای بازدید این دو در نظر بگیرید. ما نهار را در رستورانی که در ضلع غربی میدان بود صرف کردیم که کیفیت غذای مناسبی داشت.

بعد از ظهر پارما را به سمت غرب به مقصد روستاهای توریستی Cinque Terre که ترجمه آن شاید پنج سرزمین باشد، ترک کردیم. فاصله 130 کیلومتر است که از مسیر بزرگراهی حدودا دوساعت زمان نیاز دارد و البته 17 یورو عوارض!. مسیر بسیار زیبا و از میان کوه و جنگل می گذرد تا به سواحل دریای لیگوریان می رسد.

این پنج روستا که در پارک ملی به همین نام قرار دارند در سال 1997 در لیست میراث جهانی ثبت شدند و یکی از توریستی ترین مناطق ایتالیا هستند. به غیر از دو روستای Monterosso  و Riomaggiore دسترسی با اتومبیل به آنها امکان پذیر نیست. این روستاها با شبکه ریلی و همچنین از طریق دریا با هم در ارتباط هستند. به لحاظ موقعیت ویژه ای که دارند، معمولا تمامی هتلها و مسافرخانه های این مناطق در اکثر روزهای سال (البته غیر از زمستان) پر هستند. لذا در صورتی که با وسیله شخصی سفر می کنید توصیه می شود از هتلهایی که در خارج از این مناطق و حتی در قسمت کوهستانی هستند استفاده بکنید.

ما به دلایلی که ذکر شد هتلی را در نزدیک شهر ساحلی Levanto که در مجاورت منطقه Cinque Terre است را انتخاب کردیم. A’Taversa خانه ای روستایی در پنج کیلومتری Levanto است که چند اتاق بسیار تمیز و راحت جهت اقامت دارد شما می توانید از آشپزخانه آن استفاده کنید و از باغ آن لذت ببرید. 95 یورو اجاره یک شب اقامت در این اقامتگاه باصفاست. هوا هنوز روشن بود که به Levanto رسیدیم، شهر کوچکی که علی رغم خنک شدن هوا و پایان فصل مسافرت همچنان زنده بود. اتومبیل را در پارکینگ پارک کردیم و در ساحل قدم زدیم و پس از تهیه مایحتاج شام به اقامتگاه برگشتیم.

روز پنجم 29 سپتامبر:

صبح با صدای خروسها از خواب بیدار شدیم و بعد از صبحانه به سمت نخستین روستا از پنج روستا حرکت کردیم. Monterosso ساحل مناسبی جهت شناکردن دارد و شما به راحتی در چند پارکینگ بزرگی که در کنار ساحل ساخته شده است می توانید با خیال راحت اتومبیل خود را پارک کنید. مسیر پیاده روی کنار دریا با عبور از میان تونلی شما را به قسمت قدیمی روستا می رساند. ایستگاه راه آهن در این بخش قرار دارد و عمده مسافران با قطار به این روستا وارد می شوند. از تفریحات این منطقه می توان پیاده روی بین این روستاها را ذکر کرد که از طریق راههای کوهستانی مشرف به دریا انجام می شود و بسیار مفرح و همچنین زیباست. شما با توجه به شرایط جسمی خود می توانید فاصله یک یا چند روستا را پیاده روی کنید.

با اتومبیل نمی توانید وارد سه روستای بعدی یعنی Manarola, Coniglia, Vernazza شوید اما از جاده کوهستانی همواره می توانید این روستاهای زیبا را ببینید. قلعه Vernazza و خانه های رنگارنگ Manarola بسیار شاخص هستند.

Riomaggiore بزرگترین روستا از میان این پنج روستا است و تعداد زیادی هتل و مسافرخانه دارد. پارکینگ طبقاتی بزرگی نیز در ورودی روستا وجود دارد. دسترسی به ساحل برای شنا از طریق این روستا امکان پذیر است.

ما مسیر را تا رسیدن به شهر La Spezia و سپس Pisa ادامه دادیم. مسیر طی شده حدودا 100 کیلومتر است که عوارض جاده ای آن 7 یورو است. در حد فاصل La Spezia تا شهر پیزا و در سمت شرقی بزرگراه، کوههایی وجود دارد که در نگاه اول سفید رنگ به نظر می آیند. این منطقه که یکی از بزرگترین و همچنین مرغوبترین سنگهای مرمر در جهان را در خود جای داده است به منطقه Carrara مشهور است.

عصر بود که به شهر پیزا وارد شدیم و یک راست به سراغ برج کج معروف شهر رفتیم. مجموعه حاضر در این محل که قابل بازدید با بلیط 18 یورویی از تمام آنهاست شامل: برج کج، کلیسا جامع، قبرستان قدیمی، موزه و Battistero است.

برج کج 55 متری پیزا که داستان معروف آن در زمان گالیله را می دانید در سال 1173 ساخت آن شروع شد ولی چند سال بعد متوقف شد تا اینکه مجددا در سال 1272 کار ساخت را پیش گرفتند. تا سال 1993 در محاسبات انجام شده میزان شاقولی کجی آن 47/4 متر(5/5 درجه) اندازه گرفته شد. مهندسان برای نجات برج عملیات مهندسی پیچیده ای انجام دادند و توانستند کمی برج را صاف کنند به طوری که اکنون میزان این کجی 46 سانتی متر (5/0 درجه) اصلاح شده است. مهندسان می گویند با این درجه از کجی، این برج تا سیصد سال آینده سرپا خواهد بود. برای رفتن به بالای برج باید حتما زمان خاصی را رزرو کرد چرا که هر نیم ساعت فقط 40 نفر را به بالای برج راه می دهند. ورود کودکان زیر 8 سال ممنوع است و شما فقط اجازه دارید دوربین عکاسی خود را به بالای برج ببرید. تعداد پله ها حدود 300 پله است که در قسمتهایی از برج که به علت کجی شیب بیشتری پیدا کرده کاملا فرسایش یافته است از فراز برج می توان منظره زیبای شهر را دید. http://www.towerofpisa.org/

بازدید از کلیسا و قبرستان قدیمی و همچنین ساختمان غسل تعمید و موزه هم زمان زیادی نیاز ندارد. به هر حال حتما سه ساعتی را برای این مجموعه که جزء میراث جهانی هم هست، در نظر بگیرید.

هوا تاریک شده بود که به سمت Lucca حرکت کردیم چهل دقیقه زمان برای طی کردن این مسیر 25 کیلومتری لازم است. شهر قدیمی لوکا با دیواری ستبر به طول 4 کیلومتر و بلندای 12متر که کاملا سالم است از شهر جدید جدا است و برای ورود حتما باید از دروازه های قدیمی شهر وارد شد. قدمت این دیوار به قرن 16 و 17 برمی گردد. دیوارها آنقدر قطورند که حتی اتومبیل نیز می تواند از روی آن تردد کند، هرچند که اکنون فقط اجازه عبور به دوچرخه داده می شود.

هتل ما در یک ساختمان ویلایی قدیمی درست در خارج از بافت قدیمی قرار داشت. لازم به یادآوری است که شهر قدیمی در طرح ترافیک قرار دارد. چون کمی دیر به هتل رسیدیم مسوول هتل کلید اتاق ما را در پاکتی ، جلو درب ورودی قرار داده بود. حیاط ویلا به اندازه ای بزرگ بود تا اتومبیل تمامی مهمانها در آن جا بگیرد. اتاقها بزرگ و راحت بودند. برای یک شب اقامت در Lucca in Villa Lucrezia  98 یورو پرداختیم.

روز ششم 30 سپتامبر:

بعد از صرف صبحانه ای مفصل برای بازدید از شهر قدیمی با گذر از دروازه وارد شهر شدیم. ابتدا کمی بر روی دیوار پیاده روی کردیم و سپس کوچه ها را یکی بعد از دیگری پیمودیم. لوکا شهری بسیار دیدنی با بافت قدیمی و آشناست. آشنا از آن جهت که در بسیاری از فیلمهای قدیمی ایتالیایی این فضا را دیده ایم. کلیسا جامع نیز ورودیه 3 یورویی دارد.

در قسمت شمالی شهر میدان آمفی تئاتر قرار دارد که در حقیقت فضای بازی است که دور تا دور آن را ساختمانهای چند طبقه احاطه کرده اند. تعداد زیادی رستوران و کافه نیز در این میدان وجود دارند. ظاهرا در گذشته در این مکان نمایشهای خیابانی اجرا می شده. تصور می کنم بهتر است حداقل سه ساعت زمان برای شهر لوکا اختصاص دهید. http://www.lucca.info/

مقصد بعدی پارک پینوکیو است که در 35 کیلومتری شمال شرقی لوکا و در روستای Collodi قرار دارد. این روستا محل تولد  Carlo Lorenzini نویسنده کتاب پینوکیو است. ورودیه این پارک 9 یورو برای بچه ها و 12 یورو برای بزرگسالان است. این پارک در حقیقت موزه ای است با محوریت پینوکیو. مجسمه های متعدد از پینوکیو و شخصیتهای داستان پینوکیو با اشکالی که در کتب مختلف تصویرگران کتاب کودک از این شخصیتها خلق کرده اند. کتابخانه ای وجود دارد که سعی شده تمام ترجمه های این کتاب از نقاط مختلف جهان در آن جمع آوری شود که البته چند کتاب به زبان فارسی هم در آنجا موجود است.

مجسمه های شخصیتهای داستان در جای جای پارک قابل مشاهده است. حتی در قسمتی از پارک از دو راس الاغ که نمادی از یکی از بخشهای کتاب است نگهداری می شود. شما می توانید وارد بنایی شوید که شبیه نهنگ درست شده است و مجسمه پدر ژپتو و پینوکیو را در شکم نهنگ ببینید. سرگرمی های مختلف با شخصیتهای داستانی پینوکیو در پارک برای بچه ها وجود دارد که می تواند چند ساعتی آنها را سرگرم کند و در درب خروجی نیز فروشگاه قرار دارد که شما را تشویق می کند که سوغاتی مورد نظر خود را برای یادگاری از آنجا بخرید. http://www.pinocchio.it/

تا شهر فلورانس حدود یکساعت و 65 کیلومتر راه در پیش است . شهر فلورانس نیز طرح ترافیک عجیب و غریبی دارد، لذا توصیه می کنم که حتما هتل خود را در خارج از محدوده بگیرید و برای ورود به مرکز شهر از وسایل نقلیه عمومی استفاده کنید.

به محض ورود به شهر ابتدا به هتل رفتیم. هتل Argentiere B&B Appartamenti هتلی بود که برای دو شب آن را رزرو کرده بودیم. بابت دو شب 180 یورو و بابت استفاده از پارکینگ نیز شبی 10 یورو پرداختیم. اتاق ما در طبقه همکف قرار داشت که کمی بوی نم میداد ولی کلا تمیز و راحت بود. هتل صبحانه خوبی هم سرو می کرد که بابت صبحانه نفری 5 یورو مشتریان را شارژ می کرد که با توجه به کیفیت صبحانه قابل قبول بود. http://www.largentiere.it/web1/ita/index.html

هوا هنوز روشن بود که با اتوبوس به سمت مرکز شهر به راه افتادیم. انصافا نورپردازی بسیار زیبایی که بر بناهای تاریخی انجام شده است، زیبایی آنها را در شب چند برابر می کند. جنب و جوش در میان شهر و کوچه های باریک مجاور میدان Duomo و Signoria احساس زنده بودن شهر را به شما القا می کند و چقدر خوب است که شام را در یکی از پیتزافروشی های همین منطقه میل کنید.

روز هفتم اول اکتبر:

پس از صبحانه مجددا با اتوبوس به سمت مرکز شهر به راه افتادیم. امروز هوا بارانی است و گاهی باد خنکی هم می وزد. خطوط اتوبوس رانی در فلورانس تقریبا تمام شهر را پوشش می دهند و از نظر حمل و نقل مشکلی وجود ندارد. قیمت بلیط عادی اتوبوس یک و نیم یورو برای استفاده یکساعت و نیم است.

ما گشت و گذار خود را از Piazza della Signoria شروع کردیم. گالری Uffizi شاید از معروفترین گالری های نقاشی در جهان باشد که نقاشی های بینظیری در آن وجود دارد. متاسفانه بخاطر صف بسیار طولانی و زمان اندکی که داشتیم از بازدید آن صرف نظر کردیم. در این میدان مجسمه های بسیار معروفی از هنرمندان مشهور ایتالیایی به نمایش گذاشته است. همچنین در ضلع دیگر میدان و کنار درب ورودی کاخ Vecchio مجسمه بدلی که به دقت از روی مجسمه معروف داوود ساخته شده وجود دارد که بسیاری تصور می کنند که همان مجسمه داوود کار مجسمه ساز معروف، میکل آنژ است. البته مجسمه اصلی داوود در همین شهر و در گالری Dell’Accademia در منطقه San Marco قرار دارد. فواره نپتون نیز با مجسمه های بینظیرش در این محوطه است.

میدان Duomo همانجایی است که کلیسای معروف Santa Maria del Fiore قرار دارد. هر چند که کل شهر فلورانس در لیست میراث جهانی ثبت شده است http://whc.unesco.org/en/list/174/video اما بسیاری این کلیسا که گنبد آن آجری و قرمز رنگ است را نماد اصلی این شهر می دانند ساخت این کلیسا در سال 1296 شروع شد و تکمیل آن بیش از 150 سال طول کشید و قطعا این بنا یکی از مشهورترین بناهای ایتالیا و جهان است. http://operaduomo.firenze.it/en  برای بازدید از داخل کلیسا نیاز به تهیه بلیط نیست ولی اگر بخواهید از موزه و همچنین گنبد بنا بازدید کنید باید بلیط 10 یورویی آن را تهیه کنید. در داخل گنبد نقاشی سقفی بسیار زیبایی است که بیانگر جهان آخرت و وجود موجودات اهریمنی و همچنین بهشتی است که با ظرافت خاصی ترسیم شده اند. امکان بازدید از پشت بام گنبد نیز وجود دارد که البته باید 463 پله را بالا رفت ولی قطعا ارزشش را دارد چون نمای زیبایی از شهر را از فراز آن خواهید دید.

همچنین برج کنار کلیسا هم 414 پله و 85 متر ارتفاع دارد که از فراز آن نمای کلیسا را خواهید داشت. بازدید از منطقه قدیمی فلورانس حداقل به پنج یا شش ساعت زمان نیاز دارد.

بعد از ظهر بارش باران شدید شد که این موضوع سبب شلوغتر شدن رستورانها و مکانهای سربسته شد. بنیامین که در آلمان زندگی و تحصیل می کند در بعدازظهر به ما ملحق شد و تا پایان این سفر با ما خواهد بود.

در صورتی که فرصت کافی دارید حتما از میدان San Lorenzo و Battistero di San Giovanni و  پل Vecchio دیدن کنید.

روز هشتم، دوم اکتبر:

صبح علی رغم هوای ابری و البته کمی بارانی به سمت روستای San Gimignano که بخاطر بافت روستایی منحصر به فرد و برجهای معروفش ثبت جهانی شده است، حرکت کردیم. از مسیر عادی 55 کیلومتر تا این روستا راه است که برای طی کردن آن حدود 70 دقیقه زمان لازم است. اما ما با ورود به اتوبان اصلی و البته با کمک google map دریافتیم که ترافیک سنگینی در این مسیر وجود دارد، لذا تصمیم گرفتیم تا از مسیر دیگری که به نظر بسیار دورتر بود خودمان را به مقصد برسانیم. مسلما راهمان طولانی تر شد ولی با ورود به منطقه توسکانی و مشاهده طبیعت و مناظر بی نظیرش خستگی از تنمان خارج شد.

منطقه Tuscany که از جنوب فلورانس تا شمال استان Lazio گسترش یافته، از مناطق بسیار توریستی ایتالیا است که از ویژگی آن تپه ماهورهایی است که با درختان جنگلی و یا مزارع کشاورزی یا تاکستانهای انگور پوشیده شده است. بسیاری از روستاهای این منطقه بر بلندترین نقاط تپه ای ساخته شده اند و مناظر جالبی را پدید آورده اند. http://whc.unesco.org/en/list/550/video

با نزدیک شدن به روستا اولین چیزی که نظر را جلب می کند برجهای استوانه ای شکلی است که در روستا وجود دارند .

این برجها که اکنون تنها 15 عدد از آنها باقی مانده است وظیفه دیدبانی و مراقبت از روستا را به عهده داشته اند. این برجها معمولا پنج یا شش طبقه بوده اند و علاوه بر اتاقهایی برای سکونت انسانها، برای احشام نیز محل مخصوصی نیز داشته اند.

شبیه به این برجها را من در منطقه Mestia در جنوب کوههای قفقاز در گرجستان نیز دیده ام. در روستا موزه کوچک و شخصی وجود دارد که توسط خانوم خوش ذوقی دایر شده است. ایشان با کاشیهای کوچک، مدل بسیار دقیقی از روستا را ساخته است.

حدود ظهر بود که روستا را به مقصد شهر Siena ترک کردیم. تقریبا این فاصله 60 کیلومتری را در یکساعت می توان پیمود. قسمت مرکزی شهر که بافت قدیمی شهر را تشکیل داده است همانند شهر Lucca بسیار جذاب و دیدنی است، کوچه پس کوچه های تنگ و دراز با ساختمانهای آجری بسیار یادآور فیلمهای ایتالیایی کلاسیک است. شهر Siena هم در لیست میراث جهانی است. میدان Campo محوطه وسیعی است از کوچه های اطراف چندین پله پایینتر قرار گرفته است و بیشتر مواقع برای برگزاری مراسم و همایشها استفاده می شود.

http://whc.unesco.org/en/list/717/video

برج 102 متری مجاور این میدان مکان مناسبی است که منظره شهر و حومه را از فراز آن تماشا کنید ولی شاید یکی از جذابترین قسمتهای شهر همان کلیسا شهر یا Duomo باشد که ورودیه آن 4 یورو است. ساخت آن از سال 1215 شروع و تا قرن 14 ادامه یافت. این کلیسا با سنگهای مرمر سفید، سبز و قرمز پلی کرومیک مزین شده است. نقاشیهای دیواری و همچنین مجسمه های دیواری بسیار زیبایی نیز در این کلیسا وجود دارد. کف کلیسا نیز با سنگ مرمر پوشیده شده و در بسیاری از قسمتها نیز با استفاده از سنگ مرمر تصاویر بسیار زیبایی خلق شده است. https://en.wikipedia.org/wiki/Siena_Cathedral برای بازدید از کلیسا یکساعت زمان نیاز است.

شهر Siena را به مقصد Pienza ترک کردیم. قصد ما این بود حین گذر از این منطقه که به Tuscany معروف است بیشتر از مناظر طبیعی و زیبایش بهره ببریم پس جاده ای را خارج از مسیر اصلی انتخاب کردیم و  سعی کردیم علی رغم ناهموار بودن و خاکی بودن تا انتها آن را طی کنیم. شاید یکی از شاخصهای این منطقه که در بسیاری از تصاویری که برای معرفی منطفه Tuscany است جلب نظر می کند، منظره ای از یک خانه روستایی برفراز تپه و ردیفی از درختان سرو است. تاکستانهای بسیار وسیعی در این منطقه وجود دارد که یکی از بهترین شرابهای کشور ایتالیا را تولید می کند. دره زیبای Val d’Orici که تمامی مشخصات مناظر ذکر شده را دارد در لیست میراث جهانی قرار دارد و ما با گذر از آن تا قبل از غروب آفتاب لذت بسیار بردیم.

روستای کوچک Pienza نیز به سبب بافت سنتی و همچنین مناظر طبیعی آن ثبت جهانی شده است و ما ساعتی را در میان روستا گذراندیم. هوا کاملا تاریک بود که مسیر شهر Orvieto را در پیش گرفتیم. برخی از قسمتهای جاده در دست تعمیر بود و با وجود تاریکی هوا و کم تردد بودن مسیر کمی نگران کننده به نظر می آمد. و این نگرانی وقتی کامل شد که انتهای یک قسمت از جاده را بسته دیدیم. در فکر یافتن چاره بودیم که اتومبیلی به ناگاه در این مسیر بسیار کم تردد پیدا شد و از کنار جاده اصلی وارد مسیری خاکی شد که بسیار پر پستی و بلندی بود. ما هم که تصور کردیم ممکن است تنها راه نجاتمان دنبال کردن او باشد به دنبالش حرکت کردیم. خوشبختانه اتومبیل ما شاسی بلند و قدرتمند بود. لذا در ناهمواری ها مشکلی نداشت. حدود چند دقیقه ای رفته بودیم که به پل نیمه ساخته ای بر روی رودخانه ای رسیدیم که در آنسوی رودخانه تردد اتومبیلها از جاده ای که به نظر اصلی می رسید در جریان بود. اتومبیل جلویی ما وارد رودخانه شد و باکمال شچاعت طوری که تا زیر شاسی اتومبیل را آب گرفته بود از رودخانه عبور کرد و کمی جلوتر وارد مسیر اصلی شد. البته ما نیز همین کار را علی رغم خطرش انجام دادیم ولی این تجربه را کسب کردیم که تا حد امکان در تاریکی هوا رانندگی نکنیم و حتی به GPS اتومبیل هم اطمینان نکنیم. بالاخره به Orvieto رسیدیم و با صاحب خانه-آپارتمانی که اجاره کرده بودیم تماس گرفتیم و با کمک GPS به سمت محل مورد نظر حرکت کردیم. بافت بسیار قدیمی شهر و کوچه های باریک و همچنین محدوده طرح ترافیک حسابی ما را گیج کرده بود تا بالاخره در محلی ایستادیم و از صاحب خانه خواستیم که به ما کمک کند. نهایتا او با اتومبیل خود از راه رسید و ما را به Casa Corsica رساند. خانه ای یک اتاق خوابه با طراحی و دکوراسیون داخلی بسیار زیبا. بابت یک شب اقامت 100 یورو پرداختیم. این خانه پارکینگ هم دارد. http://www.villas.com/italy/umbria/orvieto/casa-corsica.html

روز نهم سوم اکتبر:

در کوچه پس کوچه های Orvieto نیز فرهنگ ایتالیایی را احساس می کنید. شنبه بازار در شهر برقرار بود و از میوه های متنوع تا لباس و لوازم خانه در معرض فروش قرار داشت. شاید دیدنی ترین جای شهر کلیسا مرکزی شهر باشد. نمای این کلیسا بر خلاف کلیسا های مشابه کاملا با نقاشی های مختلف تزیین و رنگ آمیزی شده است و از این نظر که با بنایی با سنگهای مرمر سیاه و سفید و رنگامیزی شده مواجه می شوید کاملا با موارد مشابه متفاوت است.طراحی آن حدود 30 سال زمان برده و برای ساخت آن حدود 300 سال وقت صرف شده است.

ورودیه کلیسا 3 یورو است و برای بازدید حداقل به یک ساعت زمان نیاز دارید. در داخل کلیسا نقاشی های دیواری بسیار زیبایی می بینید. صحنه هایی از جهنم و بهشت و روز قضاوت شاید از زیباترین آنها باشد. تقابل اهریمن و فرشتگان شاید بسیار عجیب باشد. در صحنه ای اهریمن که درحال پرواز است از دهانش چیزی شبیه به نور قرمز رنگ که به صورت مستقیم به هدف برخورد کرده است، شلیک کرده که بی شباهت به لیزر امروزی نیست. در تصویر دیگر اهریمن زنی را بر پشت خود سوار کرده و در حال پرواز است. کلیسای Orvieto هرچند که در لیست میراث جهانی ثبت نشده است ولی می توان گفت که نه تنها از کلیساهای دیگر چیزی کم ندارد بلکه از بسیاری زیباتر است. https://www.youtube.com/watch?v=LntYoDVji3k

Orvieto بر روی تپه قرار دارد و از فراز آن مناظر بسیار زیبای اطراف را می توان دید. قبل از ظهر مسیر خود را به سمت جنوب ایتالیا ادامه دادیم. پس از 300 کیلومتر (حدود 3 ساعت و عوارض 20 یورویی) به Caserta رسیدیم. قصر Caserta به همراه باغ آن در لیست میراث جهانی قرار دارد. این قصر که در قرن 18 ساخته شده است بیش از 1200 اتاق و 34 راه پله و 1790 پنجره دارد. ورودیه قصر 9 یورو است و برای بازدید آن دو ساعت زمان نیاز دارد. حتما قبل از بازدید از این مجموعه توجه داشته باشید که باغ را معمولا زودتر از ساختمان می بندند. لذا ابتدا به بازدید باغ بروید. این مجموعه لوکیشن فیلمهای معروفی مثل جنگ ستارگان و ماموریت غیر ممکن بوده است. https://www.youtube.com/watch?v=8quYirU85yk

Salerno شهری است که مقصد نهایی ما بود و فاصله 80 کیلومتری را حدودا یکساعته طی کردیم. هتل 14 Leoni درست در کنار ساحل قرار دارد و ما برای دو شب اقامت به همراه صبحانه 200 یورو پرداختیم. هتل بسیار معمولی است ولی وجود پارکینگ و همچنین دسترسی به دریا و منظره خوب از مزایای آن است. خیابان Corso Vittorio Emanuele مملو از فروشگاهها و رستورانها است. این خیابان برای اتومبیلها بسته است و فقط می توان قدم زد.

روز دهم، چهارم اکتبر:

به سمت شهر باستانی Paestum که در 40 کیلومتری جنوب سالرنو قرار دارد حرکت کردیم. یکساعت راه با 2 یورو عوارض جاده ای. در جنوب ناپل همه مسیرها 2 یورو عوارض دارد. این مجموعه علاوه بر موزه، سه Temple با ستونهایی به سبک دوریک که قدمت آنها به 450 سال قبل از میلاد بر می گردد. این معابد تقدیم به Poseidon و Hera و Athena شده است. برای بازدید از این مجموعه و همچنین موزه بیش از سه ساعت زمان نیاز دارید. ورودیه مجموعه به همراه موزه 10 یورو است. این مجموعه نیز در لیست میراث جهانی ثبت شده است. https://en.wikipedia.org/wiki/Paestum

قبل از ظهر به سمت سواحل زیبای Amalfi که در شمال شهر Salerno است حرکت کردیم. پس از عبور از Salerno وارد جاده ای کوهستانی می شویم که به موازات ساحل ادامه دارد و به سبب کوهستانی بودن بسیار باریک است طوری که در برخی مناطق اتومبیلها مجبور هستند بایستند تا اتومبیلهای طرف مقابل عبور کنند. برخی از روستاها که در کنار دریا قرار دارند با راه فرعی امکان دسترسی دارند. سواحل آمالفی یکی از زیباترین مناظر ساحلی اروپا است و به همین سبب در لیست میراث جهانی قرار دارد.در این مسیر ما از روستاهای Ratio, Cetara, Erchie, Maiori, Minori عبور کردیم تا به Amalfi رسیدیم. Amalfi مثل سایر روستاهایی که نام بردم اصالتا روستایی ماهیگیری بوده که در فصول توریستی، به دهکده توریستی و البته بسیار گران تبدیل می شوند. Amalfi علاوه بر شراب معروف دارای درختان لیمو ترش است که به نمادی از شهر تبدیل شده اند. تورهای چند ساعته قایقرانی شما را به دیدن منظره بسیار زیبای کرانه ساحلی می برند. http://whc.unesco.org/en/list/830/video در آمالفی محل مناسب برای پارک اتومبیل وجود دارد.

توصیه می کنم که حتما از کلیسا روستا (2 یورو) دیدن کنید و در کوچه های شهر ساعتی را بگذرانید.

ما نهار را در یکی از رستورانها صرف کردیم و در بعدازظهر نه از مسیر رفت، بلکه از طریق روستای Ravello به سمت Salerno حرکت کردیم. منظره کرانه Amalfi از فراز روستاهای مشرف که روستای Ravello یکی از آنهاست بسیار دیدنی است مخصوصا در هنگام غروب خورشید.

پس از یک روز طولانی به Salerno  برگشتیم و شبگردی را در کوچه های قدیمی گذراندیم و شام را در یکی از رستورانهای مجاور میدان Gioia Flavio خوردیم.

روز یازدهم، پنجم اکتبر:

صبح ابتدا از کلیسا  Salerno بازدید کردیم که شاید بیشترین زیبایی آن در زیرزمین کلیسا و موزاییکها و مرمرهای رنگارنگی باشد که دیوارهای زیرزمین را مزین کرده اند. همچنین دو شیر از جنس مرمر در کنار در ورودی منتظر شما هستند و از درب برنزی بزرگ کلیسا مراقبت می کنند. https://www.youtube.com/watch?v=m8rUa45VTIE

مقصد بعدی سایت باستانی Pompeii است که در فاصله 30 کیلومتری و نیم ساعته سالرنو قرار دارد. این سایت باستانی که در لیست میراث جهانی قرار دارد یکی از مهمترین دیدنیهای ایتالیا است. ورودیه این مجموعه 11 یورو است. محوطه بسیار بزرگی است که باقی مانده شهری باستانی در سال 79 بعد از میلاد است که پس از آتشفشانی کوه Vesuvius در زیر خاکسترهای آتشفشانی مدفون شد. در این مجموعه شما می توانید از شهر قدیم و همچنین از موزه و همچنین از بقایای بجا مانده و سنگ شده اجساد انسانی و برخی حیوانات بازدید کنید. بازدید از این مجموعه سه ساعت زمان نیاز دارد. http://whc.unesco.org/en/list/829/video

هوا ابری و مه آلود بود که به سمت کوه آتشفشانی Vesuvius که در پارک ملی به همین نام قرار دارد حرکت کردیم. جاده ای کوهستانی و با کیفیت بالا شما را تا نزدیکی دهانه آتشفشان هدایت می کند. اما امروز به علت مه شدید و بارندگی، ورودی منتهی به آتشفشان بسته بود. البته حدود نیم ساعت پیاده روی از پارکینگ تا قله فاصله است که ما شانس این بازدید را نداشتیم. https://www.youtube.com/watch?v=m9bIQuGj8K0

هوا هنوز روشن بود که وارد شهر ناپل شدیم. شهری که به بی قانونی در ایتالیا معروف است. البته اگر بخواهیم انصاف را رعایت کنیم شاید بهتر است اعتراف کنم در این مدت کوتاهی که در ایتالیا بودم به جرات بدترین رانندگی را در ناپل دیدم! ما یکشب را در ناپل و در هتل آپارتمان Magaride Santa Lucia با قیمت 105 یورو گذراندیم که هم بسیار تمیز و شیک بود و هم به مرکز شهر نزدیک. http://www.megaridesantalucia.net/photo/  درست روبروی هتل، پارکینگ عمومی به قیمت 13 یورو برای 24 ساعت وجود داشت که اتومبیل را در آنجا پارک کردیم و از این نظر هم بسیار خوب بود. ناپولی یا همان ناپل شهری است که در همه سایتهای اینترنتی درباره احتمال زیاد جیب بری و دزدی درباره آن هشدار داده اند. در جای جای شهر تصاویری از فوتبالیست محبوب شهر یعنی دیگو مارادونا که چندین سال در باشگاه ناپل فوتبال بازی کرد را می توان دید. با توجه به اینکه هتل ما در نزدیک خیابان ساحلی Partenope قرار داشت. شام در در این خیابان توریستی و با منظره قلعه Castle dell’Ove صرف کردیم.

روز دوازدهم، ششم اکتبر:

صبح بعد از صبحانه، پیاده به سمت میدان Plebiscito به راه افتادیم و از آنجا وارد خیابان مرکزی شهر به نام خیابان Toledo شدیم. این خیابان و خیابانهای مجاور در طرح ترافیک قرار دارد و بسیاری از آنها برای اتومبیل ممنوع و یا با محدودیت بسیار همراه است.

در کوچه های قدیمی بافت شهر قدیم ناپل که نمونه ای از شهرهای جنوب ایتالیا است جلب نظر می کند. بندهای رخت آویز از این سوی کوچه به سوی دیگر کوچه و خانه همسایه! بالکنهای شلوغ و پر از گلدانهای پرگل و مخصوصا گلهای شمعدانی. شهر ناپل درلیست میراث جهانی قرار دارد.

قلعه Castle Nuovo و شهر زیرزمینی از مکانهای دیدنی شهر ناپل است.

بالاخره به سمت شهر رم حرکت کردیم ولی قبل از آن باید از دو سایت دیگر میراث جهانی بازدید کنیم. هر دو سایت در محدوده شهر Tivoli قرار دارد. ابتدا به سمت Villa Adriana(ورودیه هشت و نیم یورو) حرکت کردیم. فاصله 230 کیلومتری را حدودا دو ساعت و نیم طی کردیم( عوارض جاده ای 15 یورو است). این باغ بزرگ که قدمتی از قرن دوم بعد از میلاد دارد در دوره پادشاه Hadrian رومی ساخته شده است. ساختمانهای داخل باغ ترکیبی از معماری مصری، یونانی و رومی بوده است که برای تحقق ایده آرمان شهر تلفیق شده اند. https://www.youtube.com/watch?v=pJGvsMCpbBQ

باغ-ویلا Villa D’Este (ورودیه 11 یورو) نمونه ای از قصرهای دوره رنسانس است که در قرن 16 ساخته شده است. ترکیب باغهای پلکانی و فواره ها و مجسمه های داخل باغ بسیار زیباست و می توان گفت الگویی برای باغهای اروپایی است. لازم به یادآوری است که در تمامی سایتهایی که باغ نیز در کنار قصر قرار دارد، ساعت بازدید از باغ معمولا تا یکساعت قبل از تاریک شدن هوا است. http://whc.unesco.org/en/list/1025/video

هوا به سمت تاریکی می رفت که به سمت شهر رم حرکت کردیم(52 کیلومتر و حدودا نیم ساعت با عوارض 2.10 یورو) و یک راست به هتل آپارتمان Vico Gabi Apartment رفتیم. آپارتمانی بزرگ با سه اتاق خواب و امکانات کامل زندگی که دسترسی بسیار خوبی نیز به ایستگاه مترو و همچنین اتوبوس دارد. بابت سه شب اقامت 313 یورو پرداختیم.

روز سیزدهم، هفتم اکتبر:

صبح ابتدا جهت بازدید از یکی از معروفترین بناهای باستانی جهان عازم مرکز شهر رم شدیم. شهر رم در لیست میراث جهانی به ثبت شده است. بی شک بنای Colosseum معروفترین این مجموعه است. با اتوبوس یا مترو تا نزدیک بنا می شود رفت. لازم به ذکر است که مترو رم خیلی گسترده نیست و به دو خط کفایت شده است. شاید دلیل آن سختی حفاری در شهر رم است که جای جای آن باستانی است و ممکن است به بافت قدیمی صدمه بزند. اما خطوط اتوبوسرانی بسیار گسترده است و تقریبا همه جا می توان با اتوبوس رفت.

برای تهیه بلیط Colosseum که با آن می شود از مجموعه Forum و Palatino نیز بازدید کرد معمولا باید در صف طویلی ایستاد که البته معمولا سرعت حرکتش بالاست. قیمت این بلیط 12 یورو است. شاید همه به اندازه کافی درباره گلادیاتورها و صحنه های مبارزه آنها در فیلمهای روم باستان اطلاعات داشته باشند ولی با ورود به Colosseum (ساخته شده در سال 80 بعد از میلاد) به ابهت آن پی می برید. محل نگهداری گلادیاتورها و حیوانات وحشی را می بینید و اگر به اندازه کافی مشتاق باشید می توانید از طبقات فوقانی هم دیدن کنید و یک دور کامل این آمفی تئاتر را که گنجایش 50 هزار نفر را داشته، دور بزنید. 80 ورودی قوسی شکل این امکان را به این جمعیت می داده که به راحتی وارد و خارج بشوند. http://whc.unesco.org/en/list/91/video

حدفاصل میدان Colosseum تا میدان Venezia چندین منطقه باستانی و همچنین ستون Trajan قرار دارد که به صورت مارپیچی برخی از داستانها را نقل می کند. https://en.wikipedia.org/wiki/Trajan%27s_Column

از تراس و پشت بام بنای یادبود Fatherland که در جنوب این میدان قرار دارد، می توان نمای زیبایی از مجموعه Colosseum  دید.

با کمی پیاده روی به ساختمان Pantheon می رسید که Temple با قدمت 2000 ساله بوده و اکنون به کلیسا بدل شده است. بازدید از آن رایگان است. https://www.youtube.com/watch?v=ExwRrjE4kRQ

محل بعدی میدان Piazza Navona بود که سه فواره با مجسمه های زیبا آنها را مزین کرده است. سپس به سمت فواره معروف Trevi از میان کوچه های قدیمی رم حرکت کردیم. https://www.youtube.com/watch?v=3EzPpgrJ-Wg

متاسفانه در زمان بازدید ما مشغول تعمیر آن بودند. محل بعدی راه پله های معروف عشاق یا Spanish Steps بود که فاصله زیادی تا فواره Trevi ندارد. ولی متاسفانه اینجا هم تحت تعمیر است!!

https://www.youtube.com/watch?v=V2VcEkPaeF4&ebc=ANyPxKr3V-YIXfVkfUlEkxhbUL

_OcGBGjBJrEG1IViVMl9hEFsBTNdc_jmPWPXn3z1A

_DgaLhFMDXsRvhYbvmhHpbATzHYwAog

روز چهاردهم، هشتم اکتبر:

صبح به سمت واتیکان حرکت کردیم. همانطور که می دانید واتیکان کوچکترین کشور مستقل جهان است که در دل شهر رم قرار دارد و محل استقرار پاپ می باشد.

با ورود به میدان St Peter عملا وارد کشور واتیکان شده اید.

برای ورود به محوطه کلیسا St Peter ابتدا باید از یکی از ایستگاههای بازرسی عبور کنید و سپس وارد کلیسا شوید. ورود به کلیسا مجانی است ولی اگر تصمیم دارید به پشت بام کلیسا و همچنین گنبد کلیسا بروید باید 3 یورو ورودیه بپردازید که البته با توجه به شلوغ بودن محل، احتمالا حدود نیم ساعتی را در صف بیاستید. با آسانسور تا طبقه اول می توانید بروید ولی مابقی مسیر را باید از مسیر پله ها (320 پله)  طی کنید. نقاشی های دیواری و سقفی بسیار زیبایی در این کلیسا وجود دارد که کار نقاشان بسیار بزرگی چون میکل آنژ و رافائل است.

در زیر زمین کلیسا تابوتهای سنگی بسیاری از قدیسین که روزگاری پاپ واتیکان بوده اند موجود است.

متاسفانه به دلیل تغییر ساعت کاری موزه واتیکان ما نتوانستیم از موزه بازدید کنیم. ولی توصیه اکید می شود تا بازدید از موزه در اولویت قرار گیرد. در موزه بهترین و زیباترین نقاشی های دیواری و سقفی وجود دارد. برای بازدید از واتیکان یک روز زمان نیاز است. https://www.youtube.com/watch?v=NXnSZ2-eSr0

پس از خروج از واتیکان به سمت میدان Popolo حرکت کردیم در این میدان یک میل سنگی که از مصر آورده شده است وجود دارد. سپس وارد پارک Borghese شدیم و از آنجا به منزل برگشتیم.

روز پانزدهم، نهم اکتبر:

نزدیک محل اقامت ما کلیسا basilica di san giovanni in laterano قرار داشت که برای بازدید از آن یکساعت زمان نیاز است و رایگان است. https://www.youtube.com/watch?v=5wZ_6xHgeMU

با کمک صاحبخانه اتومبیلی به مقصد فرودگاه Leonardo Da Vinci گرفتیم و مسیر 40 کیلومتری را نیم ساعته طی کردیم. و 60 یورو بابت این مسیر پرداختیم. فرودگاه لئوناردو داوینچی فرودگاه زیبا و مرتبی است و پرواز برگشت ما به مقصد دبی از آنجا انجام شد.

افشین ایران پور

کانون گردشگران جوان ایران

iranpour@kanoonirangardan.ir

پاییز 1394